Márquez, Silvia: Klavecimbelconcerten. Falla: Concert voor klavecimbel, fluit, hobo, klarinet, viool en cello; Poulenc: Concert champêtre in D FP. 49; Bacarisse: Klavecimbelconcert op. 124. Met Javier Castiblanque (fl), Robert Silla (h), José Luis Estellés (kl), Aitzol Iturriagagoitia (v), David Apellánz (vc) en het Orquesra Sinfónica de la Región de Murcia o.l.v. Virginia Martinez. IBS Classica IBS 82021 (54’57”). 2020

 

Manuel de Falla was de eerste die in de twintigste eeuw een compact Klavecimbelconcert schreef. Dat was voor de grote Poolse Wanda Landowska die in Parijs leefde. Het Concert champêtre van Poulenc is daar een logisch en dankbaar vervolg op uit 1928, want in de autograaf noteerde hij: ‘Voor jou, mijn dierbare Falla, is dit broertje van je prachtige concert’. Het zijn beide werken in de toen gangbare neoklassieke stijl en Salvador Bacarisse (1898 - 1963) die  verder onder meer 2 Gitaarconcerten en de Fantasia Andaluza schreef, sloot zich daar weinig later bij aan en krijgt met dit werk nu zijn cd première daarvan.

Toch neemt dat neoclassicisme bij dit drietal componisten een verchillende vorm aan. Waar Falla en Poulenc terugvallen op oude vormen uit de Spaanse muziek en de Franse barok, knoopt Bacarisse aan bij elementen van de Spaanse neobarok uit de jaren twintig,

De Spaanse klaveciniste Silvia Márquez die eerder meewerkte aan een opname van ‘Distant mirror’ van Roderik de Man (Attaca BABEL 9989) en aan de opname ‘Túmulo canoro: Del tombeau como alegoria y paisaje’ met werken van Couperin en Marais (Aris 4216), is een betrouwbare gids door deze drie echt sprankelende werken en ze wordt door de haar omringende instrumentalisten en het heel goede orkest zeer naar behoren gesteund.

In het Concert champêtre is haar belangrijkste rivaal Katerina Chroboková (Zig-Zag territoires ZZT 110403). Wat Falla betreft is het misschien wel aardig om te wijzen op de opname die hij zelf met Franse collega’s maakte in 1930 (EPM 150.112).