Sibelius: Zwanewit op. 54 JS. 189; De hagedis op. 8; Een eenzaam skispoor JS. 77b; Het portret van de gravin JS. 88. Riho Eklundh (vert.) met het Turku filharmonisch orkest o.l.v. Leif Segerstam. Naxos 8.573341 (63’34”). 2014 

Dat zelfs bij Sibelius nog van alles te ontdekken valt, toont deze opname – het vijfde deel van een aan deze componist gewijde reeks -  met zijn volledige toneelmuziek aan. Bij Svanevit en Ödlan gaat het om meerdelige weken, bij Ett ensamt skidspär en Grevinnans konterfej om ééndelige stukken die veel weg hebben van symfonische gedichten.

Daarmee wordt nuttig werk verricht, want van de muziek bij Strindbergs Zwanewit uit 1908 horen we meestal alleen de suite, terwijl hier het volledige veertien veertiendelige werk aan bod komt. Het orkest is met dertien leden haast op kamermuziekformaat, maar klinkt wel heel sfeerbepalend. De verbindende teksten worden gesproken door de acteur Riko Eklundt.

In de twee fragmenten uit de toneelmuziek De hagedis bij Lydbecks stuk (1909) wordt gezorgd voor een mooi verdroomde sfeer, terwijl de korte melodrama’s Een eenzaam skispoor (1925/1948) verlaten klinkt en Het portret van de gravin (1906) een duidelijk psychogram is.

Bij enig zoeken blijkt ook een onbekende BIS (CD 815) met De Bosnimf op. 15, Een eenzaam skispoor, oorspronkelijk met gesproken tekst en de Zwanewitsuite te bestaan van het Lahti symfonie orkest o.l.v. Osmo Vänskä met spreker Lasse Pöysti.

Wie nu misschien is geïnteresseerd in een volledige vertoning van Zwanewit  voor 3 violen, altviool, cello en contrabas moet zich de moeite getroosten van het tweede album met de complete kamermuziek van Sibelius op 5 cd’s (BIS SACD 1924/6).