Chamouard: Symfonie nr. 5 Le manuscrit des étolies; Le portal céleste. Bakoe filharmonisch orkest Mihail Jora o.l.v. Alain Paris. Indésens INDE 099 (60’18”). 2017

De in 1952 geboren Franse componist Philippe Chamouard bracht een vrij omvangrijk oeuvre tot stand, waarvan alleen al op orkestraal gebied  acht symfonieën, ontstaan tussen 1992 en 2008. Plus een Symphonie mystique Sphène uit 1988. Ettelijke dragen titels als Tibétaine, Sarajevo, Les jardins du désert, La vagabond des nuages, Le manuscrit des étoiles en La montagne de l’âme. Uit dit alles blijkt dat de componist het vooral in ht hogere, het spirituele en het humanisme zoekt.

Chamouard studeerde bij Boutry en openbaarde zich eerst in geschrifte als Mahler expert. Omdat hij blijkbaar erg zelfkritisch is, verklaarde hij al zijn vóór 1987 geschreven muziek als ‘onwaardig’ en vernietigde hij deze. 

De Symfonie nr. 5 uit 2002 heeft als delen: ‘L’énigme’, ‘Celui que nous cherchons’’, ‘Les étoiles éteintes’, ‘Voici l’astre’ en ‘Le manuscrit’. Ze vertegenwoordigen het pad van de menselijke geest ten opzichte van het universum.

Le portail céleste illustreert de menselijke zoektocht naar het hemelse licht. Dit brengt ons in de sferen die we kennen uit de muziek van Gorecki, Pärt, MacMillan, Tavener en zelfs Hovhaness. De muziek is zeker toegankelijk en het ontbreekt ook bepaald niet aan een heel persoonlijk en inderdaad spiritueel stempel.

Merkwaardig dat voor deze opname werd uitgeweken naar de Azerbeidjaanse hoofdstad Bakoe die over een behoorlijk orkest blijkt te beschikken.