CD Recensies

DEBUSSY: PRÉLUDES I EN II, PIEMONTESI

Debussy: Préludes band 1 nr. 1-12 en band 2 nr. 1-12. Francesco Piemontesi. Naïve V 5145 (80’40”). 2014

 

Tegen de tijd dat hij zijn twee boeken Préludes schreef, was Debussy in de volle bloei van zijn muzikale rijpheid. Hij maakte zeer beeldende stukken van deze bondige muziekvorm, afgeleid van Bachs preludium en fuga en Chopins eveneens 24 visionaire Préludes.

Debussy’s Préludes zijn geïnspireerd op allerlei impressies, zoals de wonderen van de natuur in ‘Ce qu’a vu le vent d’ouest’ tot de poëzie van Baudelaire in ‘Les sons et parfums tournent dans l’air du soir’; zoals ook de prentbriefkaart van het Alhambra uit ‘La puereta del vino’ en zelfs de romans van Dickens met ‘Hommage à  S. Pickwick Esq. P.P.M.P.C.’ en een Amerikaanse clown ‘Général Lavine – eccentric’.

Kort na de voltooiing schreef Debussy: “Alleen componisten hebben toegang tot de poëzie van nacht en dag, van hemel en aarde, om hun sfeer te herscheppen en hun machtige kloppen binnen een ritmisch kader te plaatsen.”

Verschillende van deze stukken zijn zelfstandig populair geworden en gebleven, zoals ‘La cathédrale engloutie’ en ‘La fille aux cheveux de lin’.

In september 2015 werd een vergelijkende discografie aan deze Préludes gewijd. Daarin werd herinnerd aan een der prachtige eerste volledige opnamen van Gieseking (EMI 761.004-2) Michelangeli (DG 449.438-2) werd terecht gememoreerd, Aimard (DG 477.998-2) en Bavouzet (Chandos CHAN 10421) werden geprezen, maar het was toch duidelijk Zimerman (DG 453.773-2) die op de eerste plaats eindigde.

Piemontesi, leerling van Cécile Ousset, baseert zich op een nieuwe uitgave van Durand-Salabert-Eschig; niet dat dit veel uitmaakt, maar het is wel correct, Dat hij klinkt als een dichter aan de vleugel is ook van voordeel bij het inkleuren van de verschillende beelden zonder dat hij daar te lang bij stilstaat. Een hoogtepunt maakt hij van ‘Pickwick’.

Er kleeft wel een nadeel aan deze uitgave: de piano klinkt wat bedompt en vaag. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van een verkeerd begrepen impressionisme en zo komen bijvoorbeeld ‘La cathédrale engoutie’ en ‘Feux d’artifice’ wat tekort. Het lijkt dus toch veiliger om primair Zimerman te kiezen. Voordeel is wel dat deze werken compleet om één overvolle cd konden worden ondergebracht.