CD Recensies

EDWARDS: VIOOLCONCERT; SYMFONIE; NOCTURNE

Edwards: Vioolconcert Maninyas; Symfonie Da pacem Domine; Nocturne  Yarrageh voor slagwerk en orkest. Dene Olding (v), Ian Cleworth (slw) met het Sydney symfonie orkest o.l.v. Stuart Challender c.q. David Porcelijn. ABC 438.610-2, 8.77000-7 (68’26”). 1994 

 

Toen de Australische componist Ross Edwards (1943) eind jaren zeventig vorige eeuw in Pearl Beach ten noorden van Sydney woonde, onderging hij een muzikale vertrouwenscrisis. Hij verwierp zijn fascinatie met abstracte muziek en liet zich voortaan inspireren door natuurgeluiden om hem heen en herschiep zo zijn muziektaal.

Het gevolg waren twee losse, maar gerelateerde nieuwe stijlen. De ene, met een wat stugger en formeler karakter noemde hij ‘heilig’ en de andere - uitbundiger, luchtiger en dansachtiger – gaf hij de verzonnen naam Maninyas. 

Eind jaren tachtig had ieder werk van Edwards die laatste titel en toen ABC in 1988 opdracht gaf voor een vioolconcert voor Dene Olding en het Sydney symfonie orkest bewerkte Edwards twee Maninyas stukken en scheidde deze door een nieuwe cadens en een koraal.

Het resulterende vioolconcert werd een cause célèbre in de Australische muziek omdat het meteen attractief bleek te zijn voor een groter publiek en dat hiermee het bewijs was geleverd dat het gebruik van populaire wijsjes niet verwerpelijk was. Jonge componisten voelden zich hierdoor gesterkt.

Hoewel het concert een traditioneel ontwerp heeft, komt de inhoud rechtstreeks uit de moderne Aziatische Pacific. Het werk geeft niet alleen Edwards’ interesse in de muziek van niet-Westerse culturen weer,  maar ook zijn belangstelling voor natuurlijke klanklandschappen die Australië zo boeiend maken. De op de omslag afgebeelde vlinder is daarvan een mooi symbool.

Minstens even substantieel zijn beide andere, respectievelijk een half uur en een kwartier durende composities. Een saillant detail is nog dat de opname van het vioolconcert werd gemaakt in de schaduw van van dirigent Stuart Challender’s terminale ziekte; mogelijk beklemtonen de energieke ritmen en de uitgestraalde levenskracht van de muziek het feit dat dit zijn laatste opname werd.