CD Recensies

KLEMPERER: SYMFONIEËN NR. 1 EN 2 E.A.

Klemperer: Symfonieën nr. 1 en 2; Merry waltz; Marcia funèbre; Recollections; Scherzo. Staatsfilharmonie Rheinland-Pfaltz o.l.v. Alun Francis. CPO 999.987-2 (65’45”). 2003

 

Als uitvoerend musicus deed de dirigent Otto Klemperer (1885-1973) me altijd sterk denken aan de vertolker van Apokalypse, het werk van Adrian Leverkühn voor koor en orkest waarover Thomas Mann in hoofdstuk 34 van Doktor Faustus bericht en waarbij hij tussen haakjes zegt dat Otto Klemperer de dirigent was.

Die keuze was geen toeval, want de fysiek onder allerlei kwalen en ongelukken lijdende dirigent toonde een grote zielsverwantschap met de vermeende componist.

Als laat begonnen componist (hij had bij Hans Pfitzner compositie gestudeerd) toont Klemperer een heel ander gezicht. Zijn symfonie nr. 1 ofwel Symfonie in twee delen (1960) die in het Concertgebouw ten doop werd gehouden. is een merkwaardige mengeling van angst a la Weill en lichte muziek. Onderhoudend is het werk zeker Herinnering aan Korngold. tweede deel aan Berg. Het werk is niet ideaal geïntegreerd. De som der delen biedt meer dan het geheel.

De symfonie nr. 2 (1969) is op Mahleriaanse manier inventief en bevat een luchtig derde deel.

Turbulente vaart en pit kenmerkt de Merry waltz  vooral dankzij de inbreng van het slagwerk. In de serieuze Marcia funèbre markeert de kleine trom de gang naar het graf. Recollections is met citaten bedoeld als herinnering aan Brahms en Bruckner en het Scherzo is Bruckneriaans hoekig

Het gaat steeds om goed geschreven, Intrigerende, meer dan marginale muziek die benieuwd maakt naar iets van zijn andere vier symfonieën, negen strijkkwartetten, meer dan honderd liederen en de opera Das Ziel

Om deze opname mogelijk te maken werd vooraf contact opgenomen met Klemperers dochter Lotte en uitgeverij Peters. Wat resulteert is een stel heel toegewijde en gaaf afgewerkte vertolkingen.

Of de door de dirigent zelf met het Philharmonia orkest gemaakte opnamen  uit de jaren vijftig vorige eeuw nog leverbaar zijn? Het gaat daarbij om de tweede symfonie en de Merry waltz  (EMI 764.147-2 en 567.337-2).