CD Recensies

LAMBERT: RIO GRANDE E.A.

Lambert: The Rio Grande; Aubade héroïque; Summer’s last will and testament. Sally Burgess (ms), William Shimell (b), Jack Gibbons (p) met het Opera North koor, het Leeds festival koor en English Northern Philharmonia o.l.v. David Lloyd-Jones. Hyperion CDA 66565 (75’15”). 1991 

 

In slechts vijfentwintig jaar heeft Constant Lambert (1905-1951) vele sporen nagelaten in het Londense muziekleven. Hij was niet alleen een zeer kundige dirigent, maar ook de grondlegger van het Royal Ballet en hij schreef vermakelijke boeken, waaronder Music, Hoi! uit 1934, een overzicht van de toen eigentijdse muziek dat nog altijd heel leesbaar is e n stof tot nadenken biedt. Daarnaast publiceerde hij uitgaven van achttiende eeuwse muziek. Maar ook als componist toonde Lambert een opmerkelijk talent, ook al is dat niet steeds tot zijn recht gekomen.

Zijn loopbaan had een vliegende start. Als negentienjarige schreef hij als eerste Britse componist het ballet Mr. Bear Squash-you-all-flat voor verteller en ensemble voor Diaghilev (Hyperion CDA 66754). Toen hij tweeëntwintig was, componeerde hij zijn populairste stuk, The Rio Grande. Het betreft de toonzetting van een impressionistisch gedicht van zijn vriend Sacheverell Sitwell dat een dansende menigte aan de oever van een (fictieve) Braziliaanse rivier beschrijft. De rolverdeling is uniek: solopiano, solo-alt met koor en een orkest van strijkers, koper en slagwerk. Ook de muzikale taal is uniek. Deze combineert namelijk stekelige jazzy syncopen met soepele Latijns-Amerikaanse dansritmen en een nostalgische inslag in de heldere ééndelige structuur.

De uitvoering door DavidLloyd-Jones laat indringende zang horen van de solisten en het betrekkelijk kleine aantal koorleden dat de componist prefereerde. 

De korte (8’ durende) Aubade héroïque (1942) en het zesdelige cantate Summer’s last wil land testament op een zestiende eeuwse tekst van Nashe (1932/5). Vormen mooie aanvullingen. Zelf beschouwde de componist de cantate als zijn meesterwerk, maar het werk later bij het muziekminnend publiek sterk door Rio Grande overtroffen. De opname is wat aan de te galmrijke kant.