Maessen, Sylvia: Inspired by poetry. Reints: Bui; Khlebnikov: De vrijheid komt naakt; Khayyam/Fitzgerald: Rubaiyat; Rutebeuf: Les plaies du monde; Gezelle: Dichters; Slauerhoff/Paterson/Maessen: Zuytdorp; De Vos: IJskoningin; d’Aragona: Qual vaga Filomela; Hadewych: De minne. Irene Maessen (s), Eleonore Pameijer (fl), Yfynke Hoogeveen (kl), John Anderson (kl), Jacobien Rozemond (v), Nina Hitz (vc), Sylvia Maessen (cb), Hans van der Maas (acc), Arjan Roos (perc), Marja Bon (p), Loes van Ras (p). Future Classics Music 13.1 (47’09” + 3’55”). 2013
Een eenvoudige blik op deze uitgave met de ondertitel Chamber music with voice leert meteen dat we met iets bijzonders te maken hebben en de opsomming van het repertoire en de uitvoerenden illustreert dat. Termen als originaliteit en veelzijdigheid dringen zich meteen op. Origineel zijn om te beginnen de gedichten die Sylvia Maessen uitzocht. Niet van bekende dichters uit een bepaalde periode, maar heel breed uit alle hemelrichtingen, onderwerpen en tijden, te beginnen bij Khayyam (1048-1131) en Rutebeuf (ca. 1230-1285) en eindigend bij De Vos (1947) en Reints (1950). Geen eenzijdige zang over teleurgestelde liefdes dehalve maar een heel breed spectrum aan ervaringen, waarnemingen, gevoelens. Bij voorkeur ook alles in de oorspronkelijke taal of een onvermijdelijke vertaling (Khayyam) voorgedragen. In De minne van Hadewych is de stem van Irene Maessen verviervoudigd, maar de begeleiding juist toevertrouwd aan één piano, net als bij Rutebeuf. Bij Khayyam begeleidt Irene Maessen zichzelf op zes gestemde wijnglazen.
Bij de overige liederen is telkens gezorgd voor goed passende inkleuring door meerdere instrumentcombinaties. Dat klinkt exotischer dan het is: het getuigt namelijk vooral van fantasie, goede smaak en een passende sfeer creëren.
Alles goed en wel, maar hoe klinkt het? Het muzikale idioom is eigentijds om niet te zeggen post-modern. Wie zich aan Schönbergs liederen en Bergs instrumentaties herinnert, zal hier veel herkennen. Irene Maessen moet een breed gamma aan expressies inzetten; dat gaat van Sprechgesang, via kreten tot lyrische momenten. De begeleidingen hebben soms een pointillistisch karakter. De componiste neemt bij Reints als contrabassiste deel. Geslaagd is het geheel zeker en in alle opzichten, ook opnametechnisch.
Bijzonder is last but not least ook de presentatie: als een hardcover pocketbook met alle teksten, verhelderende toelichtingen, geïllustreerde biografietjes van de vertolkers en een nuttige inleiding van Leo Samana, alles in de lingua franca Engels.
Voor de laatste vier minuten moet de cd in een dvd speler of de computer worden gestopt om het ontstaan van bui niet alleen te horen maar ook te zien, net als een flitsinterviewtje met de componiste.
Zo ontstond inderdaad een fraai voorbeeld van de wijze waarop een componist oor een literaire kunstvorm wordt geïnspireerd tot een heel persoonlijke visie en interpretatie van het geschreven woord. Meer info is te vinden op www.sylviamaessen.nl.
Deze uitgave kan via www.futureclassics.nl voor €15,50 worden besteld.