CD Recensies

NEMTSOV: LONG WAY AWAY, A, PASSAGEN; HOQUETI

Nemtsov: A long way away; Passagen; Hoqueti. Ensemble Adapter o.l.v. Manuel Nawri c.q. Nieuwe Vocaalsolisten Stuttgart o.l.v. Daniel Gloger. Wergo WER 6585-2 (76’23”). 2012

 

Tijdens het Holland Festival 2015 behoort de Duitse componiste Sarah Nemtsov (1980, die tot de interessantste te introduceren lieden kan worden gerekend). In de H.F. bijlage van de VPRO gids schrijft Mark van der Voort over haar: “Sarah Nemtsov is een onvervalste alchemist. Achter haar engelachtige voorkomen gaan magische, ongrijpbare klankfantasieën schuil. In haar handen wisselen instrumenten van gedaante, exploreren musici de theatrale ruimte en raken vertrouwde klanken ontwricht. Nemtsov schrijft bruisende composities waarin klassieke traditie en avant-gardistisch experiment samenvloeien. Zo hoor je in het ene werk flarden Machaut of Bach liefdevol opduiken, maar gebruikt ze even later ook elektronica, of vreemdsoortige instrumenten om vastgeroeste luisterhoudingen te open te breken. Geliefd speeltje is de Korg Kaoss Pad, een Midi controller en sampler die ze inzet om klanken te vervormen.”

Anders is dit weer in de werken op deze cd. Hier vormen de ‘Vier lange Erzählungen’ uit Die Ausgewanderten (1992) van W.G. Sebald de programmatische kern van de cyclus A long way away uit 2011. Daarin spelen verder teksten van Walter Benjamin en Marcel Proust plus ‘muzikale reacties’ op beelden naar gedichten van Mirko Bonné een rol.

Hier is ook sprake van musique concrète door het gebruik van geluiden van ruisende bladeren, het klepperen van een ouderwetse schrijfmachine (Satie!), een op de grond vallende sleutelbos, het rammelen van kopjes. Verder is sprake van viool, altviool, contrabas een geprepareerde piano, een melodica, altfluit, basklarinet, harp, klavecimbel slagwerk.

Eigenlijk zouden we moeten kunnen beschikken over een dvd met de geënsceneerde voorstelling. Maar bij gebrek daaraan voldoet de keurig verzorgde uitvoering door het Stuttgarts koor van het bijna 18 minuten durende Hoqueti uit 2011 waarin geen herkenbaar woord wordt gezongen of gesproken door de 6 Stuttgartse koorleden, maar wel voor veel sfeer is gezorgd bijzonder goed. Ook de Berlijnse instrumentalisten dragen alles bij aan een zeer geslaagde uitvoering van het instrumentale gedeelte.