CD Recensies

NIN: PIANOWERKEN E.A.

Nin, J: Suite espagnole; Cantos de España nr. 1-4; Comentarios nr. 1-4; Nin-Culmell, J.M.: Celloconcert; Solocellosuite. Svetlana Tovstukha (vc). Melani Mestre (p) en het Kazan filharmonisch orkest o.l.v. Melani Mestre. Columna Musica 1CM 0092 (58’33”). 2001

Nin: Danza ibérica; Mensaje a Claudio Debussy; Cadena de valses; Canto de cuna oara los huerfanos de España; Variaciones sobre un tema frivolo; Danza ibérica nr. 2; Danza andaluza; Danza murciana. Martin Jones.  Nimbus NI 5851 (67’09”). 2007

De in het toen nog Spaanse Havanna op Cuba uit een oorspronkelijk Franse familie geboren componist Joaquin Nin (1897 - 1949) had een licht diffuse achtergrond. Hij studeerde in Parijs bij Moskowski en vervolgde zijn studie in Berlijn. In de jaren twintig en dertig leefde hij in Parijs. Maar zoals heel wat ex landgenoten was en bleef hij Spaanser dan de gemiddelde Spanjaard en zijn Pianowerken kunnen zeker op één lijn worden gesteld met die van Turina qua Iberianisme, maar ze zijn ook geïnfiltreerd door invloeden van Debussy.

Martin Jones stelde een mooi programma van deze een behoorlijke dosis virtuositeit vergende pianoweken samen dat hij met veel brio en poëtisch gevoel voordraagt.

De in Kazán in Tartarije geboren celliste Svetlana Tovstukha wijdt zich op een andere cd aan cellocomposities van Nin en combineert die met werken van Nins in Berlijn geboren jongste zoon Joaquin Maria Nin Culmell (1908 – 2004) uit het huwelijk met de Cubaanse zangeres Rosa Culmell die concertpianist was en docent in Berkeley *Californië).

Het aandeel van Nin Culmell daarin is wat bedrieglijk, want dien Celloconcert is niets anders dan de bewerking van een achttiende eeuws Fagotconcert van de monnik Anselm Viola die in een klooster in Montserrat leefde. Maar het is dus wel een bekoorlijk werk. De Solosonate is ook nogal geheimzinnig in zijn zeven korte barokke delen.

De werken van vader Nin zijn heel wat overtuigender. Vooral de Suite espagnole uit 1930 is een kleurig stuk; Andaluza is wat bleker. Met een warme toon, een fraai legato maar tamelijk langzame trillers en ritmen doet Svetlana Tovstukha een goede poging om deze muziek tot leven te wekken. In de dubbelrol van pianist en dirigent zorgt Melani Mestre voor heel redelijke begeleidingen.