CD Recensies

PÄRT: SPIEGEL IM SPIEGEL IN DIVERSE BEWERKINGEN, OMNIBUS PROGRAMMA

Pärt: Spiegel im Spiegel voor viool en piano (2x); Cantus in memory of Benjamin Britten; Für Alina; My heart’s in the Highlands; Cantate Domino; Fratres voor viool, strijkorkest en slagwerk; The beatitudes; Nunc dimitis; Magnificat anima mea dominum; De profundis; Summa voor strijkorkest; Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Joannem (gedeelten); Festina lente; The woman with the alabaster box; ‘O Weisheit’ uit Magnificat antifonen; ‘Ludus’, ‘Silentium’ uit Tabula rasa. Nicola Benedetti (), Engels Kamerorkest o.l.v. Nigel Short, Alessio Bax (p), Stephen Wallace (ct), Matthew Owens (o), Tenebrae o.l.v. Nigel Short,Gil Shaham (v), Roger Carlsson (slagw), Adèle Anthony (v), Erik Disberg (prep. piano), Göteborg symfonie orkest o.l.v. Neeme Järvi, Koor van de St. Mary kathedraal Edinburgh o.l.v. Matthew Owens, The Sixteen o.l.v. Harry Christophers, Mark Anderson (t), Robert MacDonald (bs) met Tonus Peregrinus o.l.v. Antony Pitts, Gidon Kremer (v), Naoko Yoshino (hrp). Decca 480.638-2 (2 cd’s, 2u. 03’41”). 2011 en eerder.

 

Pärt: Spiegel im Spiegel voor viool en piano, voor altviool en piano, voor cello en piano en voor pianotrio. Benjamin Hudson (v, va), Sebastian Klinger (vc) en Jürgen Kruse (p). Brilliant Classsics 917001 (46’).

 

Meer alternatieven:

 

Voor cello en piano

 

David Geringas en Tatjana Schatz. Schwann 310091 (53’34”). 1990

 

Voor contrabas en piano

 

Dan Styffe en Gonzalo Moreno. Simax PSC 1288.

 

Voor gitaar en piano

 

Fernando Gonzalezen Aäron Wajnberg. Classic Concert CCR 62058.

 

Voor klarinet en piano

 

Michael Collins en Michael McHale. Chandos CHAN 10637.

 

Voor basklarinet en piano

 

Sarah Watts en Anthony Clare. Klarinet Classics CC 0056.

 

Voor saxofoon en piano

 

Amy Dickson en Catherine Milledge. RCA 88697-20307-2.

 

Voor harpsolo

 

Elinor Bennett. Loreit LNT 105. 

 

Voor marimba

 

Kuniko.  Linn CKD 432.

 

Wat elders in deze rubriek over Fratres is gezegd, geldt ook in vrij hoge mate voor Spiegel im Spiegel (waarmee theoretisch eindeloze spiegelbeelden kunnen worden verkregen) dat Pärt in 1978 in zijn tintinnabuli fase schreef: het bestaat in haast eindeloze instrumentale gedaanteverwisselingen. Oorspronkelijk was het bedoeld voor viool en piano; het is vrij kort van duur zodat het altijd een klein plekje krijgt op een verzamel cd. 

Het oorspronkelijke stuk staat in F en is in 6/4 ritme; de melodielijn van de viool verloopt stapsgewijs diatonisch, de vleugel arpeggieert daarbij tonische drieklanken. De best fascinerende muziek vond zijn weg als filmmuziek en in het theater.

Behalve het fijne Decca Pärt omnibus album met een verzameling van vrij essentiële werken van de componist, is hieronder een aantal varianten – alle dus onderdeel van een verzamelprogramma met doorgaans niet louter werken van Pärt – genoemd. Aardig om aan de hand daarvan eens wat te vergelijken en eigen voorkeuren te bepalen.