Brahms: Pianokwintet in f op. 34; Strijksextet nr. 2 in G op. 36. Resp. Lars Vogt (p), Christian Tetzlaff (v), Veronika Eberle (v), Hanna Weinmeister (va) en Julian Steckel (vc) en Isabelle Faust (v), Christan Tetzlaff (v), Stefan Fehland (va), Hanna Weinmeister (va), Gustav Rivinius (vc) en Julian Steckel (vc). AVI 553049 (1u. 25’15”). 2005

Wat jammer dat Brahms het na van 1861 tot 1864 naarstig aan zijn Pianokwintet te hebben gewerkt het bij één exemplaar hield. Misschien had Schönberg hier ook een fraaie orkestratie van junnen maken, net als van het Pianokwartet nr. 1. Gemiste kansen.

De vleugel domineert in het vrij duistere mineurwerk voortdurend. Maar dat blijkt helaas wat onvoldoende uit deze ‘live’ opname die is gemaakt tijdens het festival Spannungen im Hydrokraftwerk Heimbach. Ook de baskant van het strijkkwartet klinkt enigszins wat ongedefinieerd. Dat is jammer, want de interpretatie is mooi robuust en gul en alleen de violen hebben een enkel intonatieprobleem.

Dat het om een gelegenheidstref van een aantal gerespecteerde musici gaat die echter mogelijk wat te weinig repetitietijd hadden, blijkt ook uit het Strijksextet nr. 2 (1865) waarin niet alleen het samenspel, maar ook de intonatie bij vlagen te wensen overlaten. Spijtig…

Dit betekent, dast men het wat het kwintet betreft beter bij Andsnes/Artemis (Virgin 395.143-2), Curzon/Amadeus (BBC Legends BBCL 4009-2) of Staier/Leipzigs kwartet (MDG MDG 307-2218-2) kan houden of wat het Sextet nr. 2 bij het Raphael ensemble (Hyperion CDA 66276) of het Nash ensemble (Onyx ONYX 4019).