Brahms: Hoorntrio in Es op. 40; Vioolsonates nr. 1 in G op. 78 en 3 in d op. 108. Bojidara Kouzmanova-Vladar (v), Wolfgang Vladar (hrn) en Magda Amara (p). Paladino PMR 0078 (72’24”). 2016

De van origine Bulgaarse Bojidara Kouzmanova studeerde in Wenen viool en trouwde daar met hoornist Wolfgang Vladar en heeft zich intussen geheel ingeleefd in het typische Brahms idioom.

Iedereen  die bij het begrip kamermuziek onmiddellijk denkt aan een intellectueel medium zal bij het beluisteren van deze cd snel ontdekken dat het bij het hoorntrio om een mild laat negentiende eeuws werk gaat. Het heeft een duidelijk vrij klassiek karakter.

In deze vertolking treft niet zozeer de keurig verzorgde uitvoeringstechnisch kant, maar de muzikale subtiliteit. In de rijke textuur van dit werk worden we herinnerd aan de inspiratie die hij in het Zwarte Woud opdeed, maar ook aan het leed dat het verlies van zijn dierbare moeder voor hem betekende.

Natuurlijk waren er al prachtige opnamen van dit trio. Te denken valt aan Barry Tuckwell, Itzhak Perlman en Vladimir Ashkenazy (Decca 414.128-2) en Stephen Stirling met het Florestan trio (Hyperion CDA 67251/2, 2 cd’s), maar deze duidelijk van een warm Weens karakter voorziene aanpak doet daar beslist niet voor onder.

Bij de eerste en laatste vioolsonate is de concurrentie van bijvoorbeeld Leonidas Kavakos en Yuja Wang (Decca 478.644-2), Perlman/Ashkenazy (EMI 747.403-2) een stuk groter, maar ook Kouzmanova (is haar man verwant met pianist Stefan Vladar?) en Amara spelen hier stijlvolle hoge troeven uit en zorgen los van alle vergelijkingsdrift voor mooi autonome, idiomatische verklankingen van twee van de drie vioolsonates.