Beach: Pianoconcert in cis op. 45; Howell: Pianoconcert in d; Chaminade: Concertstück in cis op. 40. Danny Driver met het BBC Schots symfonie orkest o.l.v. Rebecca Miller. Hyperion CDA 68130  (69’32”). 

8 Maart 2017 was het Wereld Vrouwendag en heel passend voor die gebeurtenis verscheen toen ongeveer deze cd met werken van drie vrouwelijke componisten. Immers die dag moesten de ‘sociale, economische, culturele en politieke prestaties van vrouwen’ worden gevierd.

In dat kader past cd nr. 70 uit de reeks ‘Het romantisch pianoconcert’ als eerste geheel aan vrouwelijke componisten gewijde uitgave fraai.  

Van dit drietal werken voor piano en orkest, is het concert van Amy Beach het bekendst. Alan Feinberg (Naxos 8.559139), Joanne Polk (Arabesque Z 6738) en Marie Louise Boehm (Turnabout 115718-2) maakten er eerder opnamen van.

Als kind in het Amerikaanse New England verbood de stijl Calvinistische moeder van Amy Beach (1867-1944) haar om de piano aan te raken voordat ze zestien was. Toen Amy op haar achttiende trouwde, werd de situatie niet veel beter want haar man stond haar niet toe om meer dan één concert per jaar te geven. In plaats daarvan ging ze dus maar componeren zodat er toch nog een reden is om voor die onderdrukking dankbaar te zijn.

Haar pianoconcert bezit de potigheid en bevat de mooie muziekstroom van een manlijk concert en Danny Driver realiseert zich goed dat het gaat om een veeleisend, virtuoos werk, in zijn mooie kernachtige en bravoureuze uitvoering die geheel onsentimenteel is. Alleen al het eerste deel duurt 16’51” en het tweede deel is een veeleisend perpetuum mobile van 5’37’, maar het langzame deel is eigenlijk het mooist. Jammer dat het na 5’04” voorbij is.

Rebecca Miller, niet toevallig de echtgenote van Danny Driver, zorgt voor een vrij krachtdadige begeleiding die hooguit in het langzame deel wat subtieler, Ravelliaanser had mogen zijn.

De Engelse Dorothy Howell (1898-1982) schreef haar net geen twintig minuten durende concert in 1923. Het is luchtiger, vrouwelijker van aard en her is goed om het vrij gracieuze werk hier voor het eerst zo goed uitgevoerd te kunnen horen.

Het Concertstück van Cécile Chaminade stond al ter beschikking met een oude opname Rosario Marciano (Vox CDX 5110, Turnabout 116014-2) die dringend aan vervanging toe was. Ambroise Thomas zei over dat werk: ‘Dit is niet van een vrouw die componeert, maar van een componist die toevallig vrouw is’.