Beethoven: Eroicavariaties in Es op. 35; Rondo’s op. 51 nr. 1 en 2; Liszt: Pianosonate in b S. 178. Tamar Beraia. AVI 85533400 (68’30”). 2018 

De uit Georgië komende, thans vanuit Zwitserland opererende pianiste Tamar Beraia (1987) debuteerde in 2013 in een programma met werken van Haydn, Beethoven, Schumann, Liszt en Busoni op BR Klassik EAS 29271. Ze vervolgt wat de cdwereld betreft nu met werken van componisten die haar na aan het hart liggen en die nog nooit eerder in dezelfde combinatie zijn opgenomen. Dat kan deze uitgave aantrekkelijk maken.

Meteen in de Eroicavariaties van Beethoven toont ze haar grondig doordachte inzet met een vrij stevige aanpak en een mooie uitwerking van details. Let maar op hoe ze in variatie nr. 2 onderscheid maakt tussen legato en détaché in de frasering, hoezeer ze de crescendi in variatie nr. 4 doseert, hoe moeiteloos haar gebroken akkoorden in de linkerhand van variatie nr. 5 klinken en let op de rotsvaste articulatie van variatie nr. 6. In de laatste Largo variatie brengt ze verscheidenheid en verfijning aan in de decoraties van het rechterhand spel terwijl de polsslag mooi constant is.

Hierna kan eigenlijk niets meer misgaan in beide Rondo’s.

Het ontbreken van een bombastisch einde maakt ook de interpretatie van de Liszt bijzonder. Wel speelt Beraia met een koortsige energie, maar die is steeds heel beheerst; ze kneedt de muziek tot een opvallend soepele, dramatische en organische eenheid. Het mooist klinken echter de kalmer passages in de middensectie en de coda. Liszt als een late Beethoven. Laten we deze pianiste in de gaten houden.