Brüll: Ouverture Macbeth; Serenades voor orkest nr. 1 in F op. 29 en 2 in E op. 36’ Vioolconcert in a op. 41; Symfonie in e op. 31. Ilya Hoffman (v) met het Malta filharmonisch orkest o.l.v. Michael Laus c.q. Marius Stravinsky c.q. Witrussisch staats symfonie orkest o.l.v. Marius Stravinsky. Cameo Classics CC 9103 (2 cd’s, 2u. 05’20”). 2007/11
De in Moravië geboren pianist/componist Ignaz Brüll (1846-1907) maakte in die eerste hoedanigheid vele concertreizen en werd hoofdleraar en directeur van de Horákse pianoscholen in Wenen. Hij was ook goed bevriend met Brahms die hem de eerste uitvoering van heel wat pianowerken toevertrouwde en vaak vierhandig met hem speelde. Brahms schijnt zelfs enigszins jaloers op Brüll te zijn geweest omdat deze net als Schubert zo eenvoudig een overdaad aan goede melodieën inviel.
Als componist werd hij onder meer bekend met de opera Das goldene Kreuz. In de Nazitijd kwam Brüll op de lijst van componisten die ‘entartete Musik’ schreven en niet mochten worden uitgevoerd.
Het Vioolconcert os een goed doortimmerd, mooi werk dat hooguit wat teveel aan omvangrijke overgangspassages bevat, maar de spanning wordt er, zeker ook als gevolg van de redelijke weergave door Ilya Hoffman ingehouden ondanks wat slordige kantjes.
Interessant is de concertouverture Macbeth als een soort karakterstudie van de Shakespearefiguur weliswaar met hoekige ritmiek. Bij de montage van de opname moet iets mis zijn gegaan, want er ontbreekt een flard aan het werk. Qua stijl houdt het werk het midden tussen Mendelssohn en Liszt. Een volgende aangename verrassing is de Symfonie die erg Brahmsachtig is (als een kruising tussen diens Symfonieën nr. 3 en 4, maar dan bondiger).
Vergeleken daarmee zijn de beide Serenades best aardig, maar toch van wat geringer belang.
Door de bank genomen zijn alle vertolkingen uit diverse bronnen goed genoeg om de moeite waard te zijn. Maar wie met Brüll kennis wil maken, kan veiliger de twintigste bijdrage aan de serie ‘Het romantisch pianoconcert’ van Hyperion aanschaffen want (op CDA 67069) staat een nog een lekkerder Brüll snoepje met de Pianoconcerten nr. 1 en 2 en Andante und Allegro door Martin Roscoe.