Badings: Symfonie voor strijkorkest nr. 9; Altvioolconcert; Largo en allegro; Serenade voor strijkorkest. Gordan Nikolitch met het Orchestra d’Auvergne o.l.v. Arie van Beek. Polymnie POL 620-245 (58’30”). 2006 

Nu Elisa Karen Tavenier 29 november 2018 het Altvioolconcert van Badings uit 1965 in het Koninklijk Conservatorium - waarvan Badings aan het begin van W.O. II, toen het nog Rijksconservatorium heette, directeur was - is er aanleiding genoeg om even aandacht te besteden aan de enige opname van dat werk.

De cd is gewijd aan meest late werken van deze componist, die leefde van 1907-1987. Het vroegste werk, Largo en allegro, is uit 1935. De aan Szymon Goldberg opgedragen Symfonie voor strijkorkest nr. 9 is uit 1960, het Altvioolconcert uit 1965 en de Serenade voor strijkorkest uit 1985.

Het zijn niet de werken waarvoor de componist de meeste waardering kreeg. Dat zijn eerder zijn Symfonie nr. 3, zijn Symfonische variaties en zijn Dubbelconcert voor 2 violen. Maar heel representatief is dit programma wel omdat hij zich niet in 31-toons werken met micro intervallen uit, doch vrij conventioneel te werk gaat. Aan originaliteit ontbreekt het toch al niet. 

Het is goed dat tenminste incidenteel aandacht wordt geschonken aan zijn uitgebreide en veelzijdige oeuvre met zijn melodisch-harmonische vergezichten en zijn klare vormen en structuren.

Hier krijgt die muziek diepgang en glans dankzij deze keurige opname waarvoor Gordan Nikolitch, concertmeester van het Nederlands Kamerorkest, zich volledig inzet in het Altvioolconcert. Opvallend dat deze opname in Clermont Ferrand en niet in Nederland werd gemaakt.