CD Recensies

BEETHOVEN: PIANOCONCERTEN NR. 4 EN 5, ANGELICH

Beethoven: Pianoconcerten nr. 4 in G op. 58, en 5 in Es op. 73. Nicholas Angelich met het Insula orkest o.l.v. Laurence Equilby. Erato 2956-314179 (74’16”). 2018

 

Dit is niet zomaar weer een nieuwe opname van dit tweetal overbekende Pianoconcerten van Beethoven, maar eentje waarop Angelich een vijfenzestig jaar na Beethovens dood gebouwde Pleyel concert grand vleugel bespeelt en het orkest een ‘oud instrumentarium’ hanteert.

De inzet van het Pianoconcert nr.4 door de solist kan verkeerd uitpakken. Niet omdat deze zo lastig is, maar juist omdat die zo eenvoudig is. Als hij niet mooi wordt gespeeld, is meteen veel van de magie van het werk verloren. Angelich wekt hier verwachting en ook van de aanzwellende dialoog tussen hem en het orkest in het tweede deel maakt hij indruk. Ook in het machtiger Pianoconcert nr. 5 weert de pianist zich danig en hij wordt meer dan adequaat begeleid. De nog geen twee minuten durende onbekende Fuga is een verrassende toegift. 

Een van de mooiste uitgaven van dit tweetal werken samen is nog altijd die van Emil Gilels uit 1957 (Testament SBT 1095). Het is aardig om deze vertolkingen eens naast de qua gebruikt instrumenten niet zo ‘authentieke’ uitgaven met zelfde werken van Hannes Minnaar (Challenge CC 72672) en Yevgeny Sudbin (BIS SACD 1758) te leggen.

Misschien behoort de nieuwe cd niet tot de beste onder zijn vele rivalen, maar hij is zeker de moeite waard. Eventueel moet men nog eens terug naar de fortepiano’s van Jos van Immerseel (Sony 88725-46390-2), Arthur Schoonderwoerd (Alpha 079) of Steven Lubin (Oiseau Lyre 421.408-2).