CD Recensies

BERLIOZ: HAROLD EN ITALIE; LES NUITS D'ÉTÉ, ROTH

Berlioz: Harold en Italie op. 16; Les nuits d’été op. 7. Tabea Zimmermann (va) en Stéphane Degout (b) met Les Siècles o.l.v. François-Xavier Roth. Harmonia Mundi HMM 90.2634 (70’18’).

Berlioz’ bewerking van zes gedichten van Théophile Gautier verscheen aanvankelijk in 1841 in een versie voor zang en piano; pas later orkestreerde hij het werk en voegde daar een expressief bereik aan toe         dat deze liederen een vaste plaats in het repertoire bezorgde.

De liederen zijn onderling door een liefdesthema verbonden; nr. 1 ‘Villanelle’ en 6 ‘L’îsle inconnue’ worden gekenmerkt door jeugdig optimisme.Net eerste lied gaat over de ongecompliceerde geneugten van geliefden in de lente, het afsluitende ‘L’îsle inconnue’ roept een zeereis naar een onbekend eiland op, met stranden waarop men de onsterfelijke liefde kan vinden.

Het schitterende tweede lied, ‘Le spectre de la rose’, is van een roos die haar lotsbestemming in het knoopsgat van de bezoeker van een bal bezingt. Het duisterst is nr. 4 ‘Sur les lagunes’. Een klaagzang voor een gestorven geliefde, terwijl het lichte ‘Absence’ handelt over een afwezige geliefde. Nr. 5 ‘Au cimetière: Clair de lune’ doet denken aan het gezang van een duif op een grafzerk; een melodie van een morbide zoetheid, zowel ontroerend als kil.

Deze Franse orkestliederencyclus was altijd het domein van zangeressen met voorop Régine Crespin (Decca 460.973-20), Victoria de los Angeles (RCA74321-84587-2) en Mireille Delunsch (Harmonia Mundi HMC 90.1522). Nu deze door een lage mannenstem wordt gezongen, verandert het karakter en wordt de andere kant van de gelieven getoond. Best interessant, vooral in het schemerdonker van Absence en Au cimetière.

De begeleiding van Roth met een vrij klein ensemble met ‘oude instrumenten’ is heel soepel en evocatief.

Tabea Zimmermann maakte in 2003 al een fijne opname van Harold en Italie met Colin Davis (LSO Live LSO 0040), maar hier, met een authentiek instrumentarium om haar heen, wint het werk aan authenticiteit. Zo ontstond een van de fijnste Berlioz opnamen uit de laatste tijd.