CD Recensies

BACH, J.S.: KLAVECIMBELCONCERTEN NR. 1-9, CHERNY

Bach, J.S.: Klavecimbelconcerten nr. 1 in d BWV. 1052, 2 in E BWV. 1053, 3 in D BWV. 1054, 4 in A BWV. 1055, 5 in f BWV. 1056, 7 in g BWV. 1058 en 8 in d BWV. 1059; Concert voor klavecimbel, 2 blokfluiten en orkest nr. 6 in F BWV. 1057. Alena Cherny met orkest Le Phénix. Sony 190759-877-2 (2 cd’s, 1u. 44’38”). 2019

Hoe is het tegenwoordig met de stemming in het algemeen over Bachs klavecimbelwerken, uitgevoerd op een moderne vleugel? Zijn de scherpe randjes daar sinds de jaren zestig en zeventig wat van af? Is men in barokkringen wat toleranter geworden? Het is altijd goed om te bedenken dat Bach een vaardige arrangeur was die zelf werken van het ene instrument aan het andere overdroeg.

Pianisten als Glenn Gould, Rosalyn Tureck, Murray Perahia, András Schiff en Angela Hewitt hebben aangetoond hoe probleemloos dat mogelijk is mits met stijlgevoel gevoelig wordt omgegaan. Na de Russin Tatiana Nikolayeva kan nu ook haar bijna landgenote Alena Cherny aan dat illustere rijtje worden toegevoegd.

Dat uitgerekend Sony, het label dat al een van de allermooiste opnamen van Bachs Pianoconcerten door Murray Perahia in de catalogus heeft (Sony 88697-74291-2) nu ook de in Zwitserland levende Oekraïnse pianiste Alena Cherny deze taak toevertrouwde, is een kwestie van groot vertrouwen. In 2007 meldde zich al met met de Inventionen en Sinfonien (Sony 88697-1205-2).

Net als het het in 2008 door de cellisten Christine Meyer en Mathias Kleiböhmer opgerichte Zwitserse ensemble Le phénix heeft de pianiste duidelijk een idee van wat de historische uitvoeringspraktijk inhoudt. De strijkers spelen met barok strijkstokken en de veelkleurigheid van de piano voegt daar solistisch veel waardevols aan toe.

Op één punt onderscheidt deze opname zich van alle andere: hij bevat het fragment van het Klavecimbelconcert in d BWV. 1059. Dat bestaat slechts uit negen maten en draagt de aanduiding: ‘Cembalo solo, una Oboe, due Violini, Viola e cont.’; de dragende melodie is voor de hobo en men kan daarin iets herkennen van een Sinfonia van cantate nr. 35 ‘Geist und Seele wird verwirret’ uit 1726 die twee Sinfonia’s telt waarvan het materiaal aan eerdere composities is ontleend.

De vertellende dialoogvorm die de pianiste gebruikt, past goed bij de fraaie transparante orkestbegeleiding. Er wordt hecht samengewerkt.