Beethoven: Pianoconcert in Es WoO 4; Rondo in Bes WoO 6; Pianoconcert nr. 2 in Bes op. 19. Ronald Brautigam met het Norrköping symfonie orkest o.l.v. Andrew Parrott. BIS SACD 1792 (58’04”). 2008

Naar analogie met de nummering van Bruckners symfonieën zou het Pianoconcert in Es WoO (Werk ohne Opuszahl) Beethovens Nulde pianoconcert kunnen worden genoemd. Het is een nog in Bonn ontstaan jeugdwerk uit 1784 dat onvoltooid is nagelaten en waarvoor de Zwitserse musicoloog Willy Hess ooit de orkestratie voltooide.
Eerder zijn er wel opnamen van verschenen, bijvoorbeeld door Ander (DG 453.707-2, 5 cd’s met al Beethovens concerten), Grychtolowna (Philips 442.580-2), Sima (Arte Nova 74321-43312-2) en zelfs Bohuslav Martinu (Centaur CRC 2725), maar het is al tijden geleden dat het werk zo optimaal en in de best denkbare geluidskwaliteit werd vastgelegd.
Naar verwachting gaat het om een aantrekkelijk fris, nogal Haydnesk werk dat voor Beethovens doen nog niet bijster origineel klinkt, maar zeker de moeite waard is. Hier zorgde interessant genoeg Brautigam voor een eigen reconstructie van de orkestratie.
Ook interessant is het zelden gehoorde Rondo in Bes WoO 6 uit 1794 dat oorspronkelijk was bedoeld als finale voor het Tweede (en in feite Eerste) pianoconcert. Brautigam speelt het drietal werken met lichte toets en sprankelend; hij lat zo horen dat hij veel ervaring met het Hammerklavier heeft. Het orkest vervult bij de begeleiding meer dan een slaafs volgende rol. Het lijkt erop dat hier een mooi begin is gemaakt met een integrale opname van de vijf+ concerten. Als dat zo is, moeten we verlangend uitkijken naar wat nog komt; deze ‘aftrap’ is zeer geslaagd.