Julia Schröder: Bologna 1666. Colonna: Sinfonia La caduta di Gerusalemme; Torelli: Vioolconcert in nd P.A. 2.3.10; Sinfonia Avanti la Missa a 5; Alberti: Vioolconcerten in e op. 1/7 en g op. 1/9; Perti: Sinfonia San Galgano Guidotti; Zavateri: Vioolconcert in G op. 1/12 A tempest di mare; Sinfonia Oratorio della passione Gesù al sepolcro; Laurenti: Vioolconcert in e Lau 6; Perti/Torelli: Sinfonia Avanti l’oratorio Le lingua del taumaturgo di Paola; Anon.: Vioolconcert in honorem Divi Petroni. Met het Bazels kamerorkest. Duitse Harmonia Mundi 88985-31559-2 (66’55”).2016
In 1666 werd in Bologna de Accademia filarmonica di Bologna opgericht. Daartoe behoorden de componisten
Giovanni Paolo Colonna (1637-1695)
Giuseppe Torelli (1658-1709)
Giuseppe Matteo Alberti (1685-1751)
Giacomo Antonio Perti (1663-1756)
Lorenzo Gaetano Zavateri (1690-1764)
Girolamo Nicolo Laurenti (1678-1751)
Deze beïnvloedden het Italiaanse muziekleven tot in verre omgeving en over de grenzen. Dat was aanleiding tot het ontstaan van de Bolognese School met een eigen stijl van zingen en musiceren. Jammer genoeg ging veel materiaal van deze school verloren. Maar hier zijn gelukkig wat weken die overleefden mooi bijeengebracht.
Op Torelli en Zavateri na raakten zij allen in vergetelheid. Goed dus dat hen hier wat laat alsnog enig recht wordt gedaan.
De stijl waarin de composities zijn geschreven, doet natuurlijk typisch aan als wat we van ‘oude Italianen’ verwachten. De aardigste ontdekking zijn beide concerti van Giuseppe Matteao Alberti uit 1713, maar dat kan komen omdat ze zoveel weg hebben van het beste materiaal van Vivaldi. In de tekst is vermeld dat het concert van Girolamo Nicolo Laurenti hoge eisen stelt aan de solist, maar in de praktijk lijkt dat nogal mee te vallen. Nieuwe meesterwerken vallen hier niet te ontdekken, kostelijke muziek treft des te meer.
Er is voldoende diversiteit om de aandacht gevangen te houden dankzij het nodige stilistische pluralisme, ook al overheerst een duidelijk, vooropgezet formalisme.
Het Bazels kamerorkest dat eerder met violist/dirigent Julia Fischer maakt opnieuw indruk met levendige, goed afgewerkte verklankingen die geheel voldoen aan wat we van de historiserende uitvoeringspraktijk mogen verwachten.