REVAZ, ESTELLE: BACH & FRIENDS

Estelle Revaz: Bach & Friends. Bach, J.S.: Suites voor solocello nr. 1 in G BWV 1007 en 3 in C BWV 1009; Holliger: ‘Fantasiestück’ uit Concerto…? Certo! cOn soli pEr tutti’; Dayer: Cantus 2; Dusapin: Imago, deel 2; Penderecki: ‘Sarabande’ uit Cellosuite; Yun: ‘Etude nr. 2 Leggiero’
uit Etudes voor cello nr. 1-7; Saariaho: Papillon nr. 7; Zimmermann: ‘Studie’ nr. 2 uit Vier kurze Studien; Berio: Les mots sont allés; Goebaidoelina: ‘Staccato legato’ uit Préludes voor cello nr. 1-10; Kurtág: Az hit; Lutoslawsky: Variatie voor cello ‘Sacher’; Ligeti: Capriccio uit Cellosonate. Solo Musica SM 257 (74’06”). 2016

 

Als in juichende triomf tilt de Zwitserse celliste Estelle Revaz de cello boven haar hoofd op de cover van deze cd. Dat dit terecht is, blijkt gauw. Ze koos twee van Bachs solocello suites met in totaal twaalf deeltjes en speelt die om en om met korte eigentijdse stukken.

Hoe goed ze is kan het best worden beoordeeld aan de hand van de bekende Bachsuites. Toen de jonge Pablo Casals die in 1889 in een boekhandel in Barcelona ontdekte, noteerde hij: ‘Die werken werden academisch beschouwd, mechanisch en zonder warmte. Hoe kon iemand ze nu kil vinden, terwijl er zo veel ruimte en poëzie uit hen straalt in zin fantasievolle préludes en allemandes, de snelle courantes, de rustige gigues, de gracieuze menuetten en de ernstige sarabandes?’ Bovendien verkende Bach alle mogelijke kleuren die het instrument kan bieden.

Het is precies het gevolg geven aan en het uitwerken van die door de oude meester gegeven omschrijvingen die de vertolkingen van Estelle Revaz zo mooi en boeiend maken.

In de moderne stukken worden vaak heel andere eisen gesteld; er komen niet alleen vaak heel andere stijlen aan de orde, maar ook vaak nieuwe, aparte technieken. Ook die blijkt Revaz naar het schijnt moeiteloos te beheersen. Bovendien vervult ze al deze stukken van de nodige zeggingskracht en waarde. Succes verzekerd en dus een opname die niet alleen voor cellostudenten interessant is. Er valt veel genoegen uit te putten wanneer op zo’n hoog niveau wordt gemusiceerd.