Dennis Russell Davies: Now, and then. Bewerkingen van Frescobaldi, Legrenzi, Gabrieli, Viadana en Van Wassenaar. Maderna: Tre pezzi de Girolamo Frescobaldi; Legrenzi: Sonate voor 4 violen, gamba en fagot op. 8/14 La Basadonna (bew. Maderna); Berio: Chemins nr. 5 (naar Sequenza XI); Gabrieli, G.: Canzone a tre cori (bew. Maderna); Viadana: ‘La Napolitana’ , ‘La Veneziana’, ‘La Veronese’, ‘La Romana’, ‘La Mantovana’ uit Sinfonie musicali op. 18 (bew. Maderna); Van Wassenaar: Palestrina concert, Concerto armonico nr. 3 in A (bew. Maderna). Orkest van de Italiaans-Zwitserse omroep o.l.v. Dennis Russell Davier. ECM 481.5034 (62’28”). 2017

Op naar het post-moderne met een mengsel van oude muziek in een nieuw gewaad en nieuwere stukken. De manier waarop Bruno Maderna (1920-1973) bewerkingen maakt van vroege Italiaanse muziek getuigen van goede smaak en laten horen hoe dat eerder in de twintigste eeuw gebeurde. Hij had altijd een interesse in ‘oude Italianen’ .

Het programma wordt ingeluid met aardige, mooi heldere arrangementen van drie klavecimbelstukken van Frescobaldi en wordt gevolgd door een dito van Legrenzi’s La Bassadonna voor blazers en strijkers.

In Berio’s Chemins nr. 5 wordt een mooie klanksluier geweven rond de oorspronkelijke nostalgische flamenco gitaarklanken van Sequenza XI. Viadana leverde aardige karaktersutdies van dames uit diverse Italiaans steden die ook in bewerking heel attractief klinken.

Het is aardig ook nog even Unico van Wassenaar te horen langskomen.  Diens door Ricciotti gepubliceerde concerti armonici waren lang aan Pergolesi toegeschreven. Het eerste deel is een canon, niet naar Palestrina, maar naar Byrd.

Het orkest volgt de dirigent goed in deze smaakvol klinkende muziek waarnaar het aangenaam luisteren is.