François-Xavier Roth: The young Debussy. Debussy: Première suite d’orchestre L. 50b; Lalo: Celloconcert in d; Wagner: Ouverture Tannhäuser; Massenet: Balletmuziek Le Cid. Edgar Moreau (vc) met het Londens symfonie orkest o.l.v. François-Xavier Roth. LSO Live LSO 3073 (90’ + dvd). 2018

De pas onlangs teruggevonden Première suite d’orchestre van Debussy met de ongeveer 25 minuten durende delen ‘fête’, ‘ballet’, ’rêve’ en ’Cortège et bacchanale’ uit 1883 rechtvaardigt namelijk de titel ’The young Debussy’ van deze cd, die voor het grootste deel is gewijd aan andere componisten die hem mogelijk als inspiratiebron dienden, nauwelijks en is dus feitelijk boerenbedrog.

Die suite is best de moeite waard omdat die een inblik geeft in de geest van de jonge componist, die hier vervuld is van romantische en Oosterse invloeden met al glimpen van onverwachte harmonieën. Best evocatieve muziek die op een herkansing moet wachten want wat hier klinkt de muziek wel fijnzinnig, maar nauwelijks bedwelmend.

Waar Roth met zijn ensemble Les Siècles voor een stel bijzondere opnamen zorgde, toont hij zich als ‘principal guest conductor’ van het LSO niet van zijn beste kant. 

Het Celloconcert van Lalo, waar ettelijke betere opnamen van bestaan, bijvoorbeeld van Pieter Wispelwey (Onyx ONYX 4107), wordt vrij lusteloos uitgevoerd door Edgar Moreau die vooral met zichzelf lijkt bezig te zijn en weinig rekening houdt met de begeleiders. Wagners ouverture Tannhäuser klinkt gladjes en langdradig.

Zo blijft als beste gedeelte de spiritueel en geïnspireerd uitgevoerde suite uit Massenets Le Cid. Daarin toont Roth zich in zijn element en gelukkig staat dit werk ook op de extra dvd. Toch is het geheel aan de slechts matig bevredigende kant.