PROHASKA, ANNA: SERPENT & FIRE

Prohaska, Anna: Serpent & fire. Purcell: ‘Ah, Belinda, I am press’d with torment’; ‘Oft she visits this lone mountain’, ‘Thy hand, Belinda… When I am laid in earth’ uit Dido and Aeneas Z. 626; Graupner: ‘Holdestes Lispeln der spielende Fluthen’, ‘Der Himmel, ‘Infido Cupido’ en ‘Agitato da tempeste’ uit Dido, Königin von Karthago; Sartorio: ‘Non voglio amar’ uit Giulio Cesare in Egitto; Locke: First & second musick uit The tempest; Castrovillari: ’A Dio regni, a Dio scettri’    uit La Cleopatra; Purcell: ‘Dance for the Chinese man and woman’ uit The fairy queen Z. 629;  Händel: ‘Che sento? O Dio!’, ‘Se pietà di me non senti’ uit Giulio Cesare in Egitto HWV. 17; Hasse: ‘Già su desta la tempesta’  uit Didone abbandonata; Castello: Sonate concertante in stile moderno, libro secundo; Cavalli: ‘Re de’getuli altero’ uit La Didone; Hasse:  ‘Morte colfiero aspetto’ uit Marc’ Antonio e Cleopatra; Rossi, L.: Passacaille del seigneur Louigi. Met Il Giardino armonico o.l.v. Giovanni Antonini. Alpha 250 (70’10”). 2015

 

Materiaal van Engelse, Italiaanse en Duitse herkomst rond de tragische Afrikaanse koninginnen Cleopatra en Dido uit de eerste eeuw van de operageschiedenis die loopt van de jaren 1640 tot 1740. Materiaal ook waarin een zangeres kan aantonen dat ze diep in de psyche en het karakter van deze toch ook erg kwetsbare machtige dames kan doordringen. Vrouwen die de gave hebben om voor verkeerde mannen te vallen en ander onheil over zich afroepen. Dat brengt uitingen van brandende liefde en gespletenheid, maar ook van vertwijfeling, haat, gekwetste trots en woede met zich mee. 

Van de vertolkster wordt in termen van zangtechniek, het beheersen van coloraturen plus versieringskunst in de da capo’s en het beschikken over een heel groot expressief bereik erg veel geëist. De kunst om met al dergelijke affecten om te gaan en deze fraai tot uiting te brengen, beheerst de Duitse sopraan tot in de puntjes. Ze draagt steeds suggestief de juiste sfeer over.

Een betere begeleiding dan door Antonini en zijn ensemble had Prohaska waarschijnlijk zelfs niet kunnen dromen. Om af en toe even bij te komen van al die emoties zijn als tussenspelen wat instrumentale stukken als woordloos commentaar opgenomen.

Concept en realisatie zijn beide geweldig.