OVERLACH: HARPRECITAL

Miriam Overlach: Fauré: Impromptu op. 86; Hindemith: Harpsonate; D. Scarlatti: Sonates K. 208 en 209; Berio: Sequenza II; Backofen: Sonate; Renié: Ballade fantastique. Miriam Overlach (harp). AVRO Klassiek 013 (62’38”). 2007

 

De harp is in zoverre een bijzonder eigenaardig instrument dat de componisten die er het beste raad mee wisten zelf goede bespelers van het instrument waren, zoals bijvoorbeeld Tournier.

Voor het overige zijn de arme harpisten vaak aangewezen op goed gemaakte arrangementen, zoals van klavecimbelsonates van Scarlatti, hier heel licht en subtiel gespeeld. Het omgekeerde is het geval bij de Impromptu van Fauré, die echt voor harp is bedoeld, zoals indertijd iemand als Marisa Robles (Decca 433.869-2) liet horen maar ook vaak door pianisten wordt uitgevoerd, (getuige bijvoorbeeld Kathryn Stott op Hyperion CDH 55130) of Volodos (Naxos 8.553740).

Echt origineel zijn de doorwrochte, ook nogal formele sonate van Hindemith uit 1939, de Sequenza van Berio uit 1963 - een klassiek voorbeeld van het abstract avant-gardisme uit het midden van de vorige eeuw - die zich verdraaid goed van de mogelijkheden van het instrument op de hoogte moet hebben gesteld en moderne technieken tot kloppen op de kast toepast.

Ook Henriëtte Renié (1875-1956) die behalve de hier gespeelde Ballade fantastique onder meer ook een harpbewerking schreef van een Arabesque van Debussy en verder een Légende en Danse de lutins waarnaar deze introductie best ook doet verlangen.

Een leuke ontdekking is Johann Gottlieb Heinrich Backofen (1768-1839) die naast deze formele Sonate onder meer ook een Andante en Menuet, een Concertante sonate voor harp en fagot en een Sonate voor harp, bassethoorn en cello schreef.

Veel van dit programma smaakt dus naar meer, juist ook omdat het met zoveel gevoel voor de verschillende stijlen en karakters wordt gespeeld. Ook voor de luisteraar is het fraai in het voor een goede ruimtelijke ambiance zorgende Amsterdamse Bethaniënklooster geregistreerde veelzijdige programma een feest voor het oor met een paar interessante ontdekkingen. Mooi dat de AVRO een serie Jong Talent heeft die zulke niet alledaagse talenten als dat van Miriam Overlach documenteert.