OTTENSAMER, ANDREAS: PORTRAITS

Andreas Ottensamer: Portraits. Gershwin: Prelude nr. 1; Copland: Klarinetconcert; Debussy: Prélude La fille aux cheveux de lin (band 1/8); Cimarosa/Benjamin: Hoboconcert in c; Beach: Berceuse (Compositions op. 40); Spohr: Klarinetconcert nr. 1 in c op. 26/1. Met het Rotterdams filharmonisch orkest o.l.v. Yannick Nézet-Séguin. DG 480.1031 (57’17”). 2012

 

Een nieuwe cd die nogal gemengde gevoelens oproept. Laten we maar eens proberen een gedifferentieerde winst- en verliesrekening op te maken. Positief is het prachtige klarinetspel van de jonge Oostenrijker Ernst Ottensamer (1989) die hiermee na in de voetsporen  treedt van zijn ook bekende vader Ernst (1955) die voor diverse labels, maar vooral voor Naxos al fraaie opnamen maakte. Geen wonder dat hij daarmee opklom tot eerste klarinettist in het Berlijns filharmonisch. Zelfs de bewerkingen van diverse bekende pianowerken worden als een soort nieuwe juweeltjes opgepoetst. Ook de begeleidingen zijn heel verzorgd.

Maar daarna komen de vragen, de minpuntjes. Waarom dat in wezen vrij onbetekenende vulsel met arrangementen? Op nog meer klarinetconcerten van Mozart, Weber of Spohr zit niemand meer te wachten/ Maar waarom geen Aho, Britten, Corigliano, Finzi, Hovhaness, Musgrave of Weinberg. Nielsen (24’) zou te lang zijn geweest, maar nu is nog dik 20 minuten speelduur onbenut gebleven, en had er echter bij gekund als het kleine grut was weggelaten.

Zo werd dit een vooral voor klarinettisten interessante uitgave; zij kunnen horen hoe een nieuwkomer op het hoogste niveau presteert. En Ottensamer eens vergelijken met Hosford (ASV COE CD 812), Hilton (Chandos CHAN 8618) en de oude Goodman (Sony SM3K 46559), E. Ottensamer (Naxos 8.550689), Collins (Hyperion CDA 67509).