Kamp, Harry van der: Musica vulcanica. Lacorcia: Io t’amo; Mentre picciolo ferro,Corri veloce o core; Sorge la vagh’aurora; O fra tanti sospir; Non è questa l’aurora; Stravagante persiero; Langue Clori gentile; O miseria d’amanti; Ite amari sospiri; Ancidetemi crude; Quanto hod’il mio petto; Gesualdo: ‘Irene, o miei sospiri; Gafgliarda del principe; Tamo mia vita, la mia cara vita; Canzon francese del prinipe; Mayone: Toccata nr. 5; De la Marra: Occhi un tempo mia vita; Miserio che farò; :asso mi parte; Parlo miser’ò taccio; De Maque: Consonanze stravani W. 37. Gesualdo Consort Amsterdam o.l.v. Harry van der Kamp en Alexander Weimann (kl). Sony 828768-1183-2 (71’52”). 2003
Onder de titel Musica vulcanica brachten Harry van der Kamp en Alexander Weimann 23 composities, meest madrigalen en een paar instrumentale stukken uit het oude Napels samen. Hoofdfiguur is Scipione Lacorcia en verder zijn Carlo Gesualdo, Ascanio Mayone, Ettore de la Marra en Giovanni de Maque in het programma betrokken.
De titel suggereert de nabijheid van de Vesuvius en inderdaad werd al deze muziek in Napels gedrukt. Maar de titel slaat ook op veel van deze eruptief uitbarstende werken en het blijkt dat er ook andere componisten waren naast de psychotische Gesualdo die in 1590 zijn vrouw en haar minnaar vermoordde en als louteringsproces madrigalen ging schrijven. Onbekende componisten als Scipione Larcorcia, Ettore de la Marra, Ascanio Mayone en Giovanni de Maque droegen rond 1600 ook hun steentje bij.
En ook zij schrijven vreemde en gewaagde harmonie-opvolgingen, gefragmenteerde zinnen met grote ritme- en tempocontrasten. De hoofdschotel levert Lacorcia met 12 Madrigalen. Niet alleen imiteerde hij Gesualdo, hij ging zelfs nog verder omdat sommige harmonieën geen tonica hebben. De la Marra is wat milder, maar ook wat expressiever.
De Maque was zanger in de keizerlijke kapel in Wenen, maar werkte in 1585 ook met en voor de Napolitaanse adel en Gesualdo. Tot zijn leerlingen behoorde Mayone van wie een klavecimbelwerk is uitgevoerd.
De zes zangers van het Gesualdo Consort zingen heel zuiver, flexibel, soepel met een plooibare frasering en soms fluisterzacht.Alexander Weimann begeleidt sommige madrigalen en speelt vier soli op een klavecimbel dat naar het voorbeeld van Praetorius Syntagma Musicum uit 1619 werd gebouwd mer 19 in plaats van 12 toetsen per octaaf.