Robin Johannsen: Napoli galante. Pergolesi: Cantate Nel chiuso centra (Orfeo); Hasse: ‘Morte col fiero aspetto’ uit Antonio e Cleopatra; Sarri: ‘Tu mi fuggi’ uit Vespasiano; Anon.: Concerto grosso voor fluit, 2 violen en b.c.; Sellito: ‘In te spero’ uit Demofoonte; Vinci: ‘Come o Dio’ uit Maria Dolorato; Scarlatti, A.: ‘Le procelle’ uit Olimpia;  ‘Largo’ uit Concerto grosso nr. 3 in F; Lanzetti: Celloconcert in D; Latilla: ‘Sol che apresso al genitore’ uit Antigono; Caresana: ‘Per gormare’ uit La  rosa. Met Kerstin Fahr (blokfl) met Teatro del mondo o.l.v. Andreas Küppers. Perfect Noise PN 1801 (66’42”). 2016

De Amerikaanse sopraan Robin Johanssen droomde aanvankelijk van een spectaculaire loopbaan als operazangeres: ‘Ik wilde gewoon Verdi- en Puccinirollen zingen, maar de mensen in mijn omgeving bleven maar zeggen dat ik barok moest zingen: kijk eens naar de Italianen en Händel’.

Ze maakte de draai en bracht intussen heel wat cd’s met barokwerken op haar naam.

Eentje daarvan is gewijd aan muziek van meest minder bekende componisten uit de Napolitaanse school, zoals Giacomo Sellito (1701 -1763), Leonardo Vinci (1690 - 1730), Domenico Lanzetti (rond 1800), Gaetano Latilla (1711 - 1788) en Cristofaro Caresana (1640 - 1700).

Aan het begin van de achttiende eeuw, in 1729 berichtte Charles de Brosses    in bewonderende woorden over het Napolitaanse muziekleven en de relaties tussen leraar en leerling die later ook elders in Europa van belang zou worden bij het doorgeven van de traditie.

Robin Johanssen heeft zich hierin grondig verdiept en serveert met Teatro del monde - voor een deel als cd premières - een kostelijk stel vocale juweeltjes. Als even afleidende tussenspelen zijn twee instrumentale werken opgenomen waarvan alleen fluitiste Kerstin Fahr wordt vermeld; de cellosolist is een anoniem orkestlid.