CHEN, SA: CHOPIN, RACHMANINOV, GRIEG, MOESORGSKY E.A.

SA CHEN

 

De Chinese pianiste Sa Chen (1979) heeft zich nu ook bij het corps Chinese pianisten gevoegd al speelt ze (nog) niet zo’n opmerkelijke rol als Lang Lang en Yuja Wang; Yundi Li blijkt intussen nogal een strovuurtje te zijn geweest en Jia Qu, Wu Qian, Yingdi Sun, Zhang Hao-Fu en Wang Xi hebben zich hier nog nauwelijks per cd gemeld.

Haar basisopleiding kreeg Sa Chen in eigen land, daarna ging ze voor verder polijstwerk naar de Londense Guild Hall en de Musikhochschule in Hannover. In China won ze op 24-jarige leeftijd een concours maar bij Europese en Amerikaanse concoursen waren derde prijzen het hoogst haalbare. Een blijk van haar vooral grote pianotechnische   bekwaamheid en een veelbelovende toekomst geeft ze op de hier eerst genoemde cd die tijdens het Van Cliburn concours in 2005 werd gemaakt.

Het beeld van een hoogwaardig ontwikkelde technische vaardigheid wordt in de overige cd’s bevestigd. Haar Chopin concerten klinken wat bleekjes, de melodiek krijgt wat weinig profiel, passagewerk klinkt keurig, trillers zijn veelal aan de nodeloos luide kant en haar rubati krijgen iets irritants. Het had allemaal wat speelser, wat Chopinesker mogen zijn. Wel alle lof voor de begeleidingen van Foster.

In het paradepaard van Rachmaninov toont de pianiste best kracht en weet ze redelijk lange lijnen te vormen, blinkt uit in passagewerk maar is toch over het geheel een te onpersoonlijke vertolkster die opnieuw niet voldoende kleur en nuancen weet in te brengen. Ook bij haar Grieg ontbeert het aan iets wezenlijks. 

Aan haar solo optreden met een Russisch programma is op zichzelf best plezier te beleven, totdat men zich aan het vergelijken waagt: met Ashkenazy bij Rachmaninov, Richter, Pletnev, Pogorelich, Kissin als het om Moesorgsky gaat bijvoorbeeld.

Met het programma van haar BIS opname keert Sa Cen terug naar muziek uit haar eigen wereldje. Daar oogst ze ook haar grootste successen. In het Pianoconcert nr. 3 van Fazil Say, door de componist op Naïve V 5153 vertolkt en in viool/piano vorm op Naïve V 4954, is Sa Chen gelukkig minder zoetelijk. Het behoorlijk heftige Pianoconcert van Wang Xilin dat in 2010 met deze pianiste zin première had in Bazel is een wat verlate stevige reactie op de Culturele Revolutie waarin menige carrière werd geknakt. In de solowerken van Hsiao Tyzen en Wang Xiaohan worden herinneringen aan thuis c.q de jeugd mooi bezongen en aan de Impromptu van Julian Yu valt weinig te improviseren, want hij is gewoon uitgeschreven. Muziek van de Chinese opera, maar dat voor Westerlingen beter verteerbaar in pianovorm, is wat Chen Qigang bijdroeg. Voor zover na te gaan alles keurig conform de bedoelingen uitgevoerd met waar nodig stevige ondersteuning vanuit het orkest o.l.v. Chung Yiu-Kwong.

Chopin: Pianosonate nr. 3 in b op. 58; Ravel: Gaspard de la nuit; Currier: Scarlatti cadences; Brainstorm; Liszt: Rapsodie espagnole S. 254; Stravinsky: Etude op. 7/4 W. 15. Sa Chen. Harmonia Mundi HMU 90.7406 (74’20”). 2005

Chopin: Pianoconcerten nr. 1 in e op.11 en 2 in f op. 21. Sa Chen met het Gulbenkian orkest Lissabon o.l.v. Lawrence Foster. Pentatone PCS 5186-341 (74’38” met interview bonus dvd). 2008

 

Rachmaninov: Pianoconcert in c op. 18; Grieg: Pianoconcert in a op. 16. Sa Chen met het Gulbenkian orkest Lissabon o.l.v. Lawrence Foster. Pentatone PTC 5186-444 (66’45”). 2011

 

Rachmaninov: Études tableaux nr. 1-6; Moesorgsky: Nacht op de kale berg; Schilderijententoonstelling. Sa Chen. Pentatone PTC 5186-355 (66’29”). 2009

Sa Chen: Memories lost. Chen Qigang: Instants d’un opéra de Pékin; Hsiao: Afscheidsétude op. 55; Memory. Andante cantabile; Say: Silence of Anatolia (Pianoconcert nr. 3, arr. Chen Minghi); Wang, Xiao Han: ‘Een lied uit de jeugd’ uit Een verloren dagboek; Xilin: Pianoconcert op. 56; Yu: Impromptu. Chen Sa met het Taipe Chinees orkest o.l.v. Yiu-Kwong Chung. BIS SACD 1974 (81’55”). 2014