Saskia Coolen: Kamermuziek voor blokfluit van Van Eyck, Van Noordt, Nozeman, De Fesch, Schickhardt, Bronnenmüller, Piccart, Corelli, Fioccoen Van Wassenaer. Met Peter-Jan Belder (blofluit, klavecimbel) en David van Ooijen (aartsluit). Globe GLO 5209 ( ). 2004.Saskia Coolen: Divisions and fantasias. Engele blokfluitmuziek van Coprario, Lawes e.a. Met Rainer ZIpperling (gamba) en Patrick Ayrton (kl.). Globe. 2007Michala Petri: The art of the recorder. Blokfluitconcerten van Vivaldi, Sammartini, Telemann, Händel, Babell, Baston, Jacob, Marcello en Naudot; Sonates van Vivaldi, Corelli, Bigaglia, Bononcini, Sammartini en Marcello. Met de Academy of St. Martin-in-the-Fields o.l.v. Iona Brown c.q. George Malcolm (kl). Decca 475.8464 (4 cd’s, 189’28”). 1979/84
De ooit met mensen als Frans Brüggen begonnen hausse aan blokfluitisten in de tijd dat authentieke uitvoeringspraktijken in zwang kwamen en de barokmuziek hoogtijdagen beleefde lijkt na een Marion Verbruggen in eigen land en met het verdwijnen van het toneel van de Deense Michala Petri wat verflauwd.Totdat hier iemand als Saskia Coolen (leerlinge van Kees Boeke en Walter van Hauwe) de fakkel overnam en gelukkig ook tot het maken van opnamen komt. Op wat mogelijk haar eerste cd is, ontfermt ze zich over internationaal repertoire met een accent op het nationale, op de tweede richt ze zich op Engeland. Verscheidenheid genoeg dus.Meest gaat het wel om gebruiksmuziek waarvan wat oneerbiedig gezegd dertien stukken in het dozijn gaan, maar aangenaam klinken ze eigenlijk alle, soms met vleugjes meer persoonlijke inbreng, iets van galante stijl en steeds merkbare Italiaanse invloed. De gewenste afwisseling komt meer door de verschillende tempi in de delen onderling dan door de verschillende componisten.De nieuwe opnamen van de zeer bekwame Coolen voldoen aan alle voorwaarden van authenticiteit. Ze bespeelt ook mooie, historische achttiende eeuwse instrumenten uit het Haags Gemeentemuseum mede als blijk van de goede zorg tot in het detail. Aan spiritualiteit en gevarieerdheid laten de vertolkingen met Van Ooijen (mooi klinkende donkere luit!) en Belder c.q. Zipperlin en Ayrton niets te wensen over.Bij Petri gaat het om heruitgaven van ruim twintig jaar geleden die nog niets aan glans en waarde hebben verloren. Destijds was ze dè blokfluitster die om wat voor reden dan ook plotseling ophield te stralen. Opgave voldoende vervuld, gebrek aan belangstelling van de muziekindustrie (in dit geval niet alleen van Decca, maar ook van Philips en dus steeds binnen de Universal groep), van het publek? Hoe dan ook: haar interpretaties zijn nog steeds een toonbeeld van stijl en glans. De opnamen verraden hun betrekkelijke ouderdom gelukkig ook nog niet. Voer dus voor blokfluitstudenten en –liefhebbers van beide grootmeesteressen.