BEYNON, EMILY: FLUTE AND FRIENDS

Emily Beynon: Flute and friends. Tann: From the song of Amergin; Beach: Theme and variations; Beamish: Words for my daughter; Musgrave: Impromptu; Farrenc: Trio op. 45. Emily Beynon (fl), Alexei Ogrintschouk (h), Petra van der Heide (harp), Henk Rubbingh en Marijn Mijnders Mijnders (v), Roland Krämer (va) en Daniël Esser (vc). Channel Classics CCS SA 26408 (68’15”). 2007 

Emily Beynon, afkomstig uit Wales en eerste fluitiste in het Concertgebouworkest, verzamelde wat muziekvrienden, goeddeels ook uit het orkest, rond zich om een verrassend kamermuzikaal programma gewijd aan hier meest onbekende, hier in chronologie vermelde componistes te wijden: de Française Louise Farrenc (1804-1875), de Amerikaanse Amy Beach (1867-1944), de Engelse Thea Musgrave (1928), de Engelse Sally Beamish (1956) en de uit Wales stammende jongste, Hilary Tann (1947).

Die herkomst is wat bedrieglijk, want Musgrave en Tann werken vooral in de V.S, Beamish in Schotland.

Het programma is heel afwisselend dankzij de verschillende bezettingen: fluit en strijkkwartet bij Beach, fluit, cello en piano bij Farrenc, fluit, altviool en harp bij Tann, fluit en hobo bij Musgrave en fluit en piano bij Beamish. Niet alleen qua bezetting biedt het programma de nodige afwisseling, ook qua stijl.Want ga maar na: Farrenc stamt met haar vierdelige trio uit de Franse romantiek, Beach koos een leuk thema om te variëren, bij Beamish ligt een gedicht van Janet Paisley over de innige band tussen moeder en dochter ten grondslag aan haar duo en Tann koos een mythisch gegeven uit Ierland om op voort te borduren: ‘The song of Amergin’.

Fijn is vooral dat al deze stukken direct aansprekend zijn.Wie Beynon voornamelijk kent van haar soli in het orkest, krijgt haar hier in volle glorie als virtuoos en expressief musicienne te horen. Haar partners bewegen zich muzikaal op gelijkwaardig hoog niveau en al deze muziek is in de Amsterdamse Singelkerk keurig, vrij direct, maar niet klinisch, want met net voldoende ruimteaandeel klinkend door Hein Dekker en C. Jared Sacks vastgelegd.