Alfred Brendel; De afscheidsconcerten 2008. Mozart; Pianoconcert nr. 9 in Es KV 271 Jeunehomme; Pianosonate nr. 9 in F KV 533/494; Haydn: Variaties in f H. XVII:6; Beethoven: Pianosonate nr. 13 in Es op. 27/1; Bagatelle in A op. 33/4; Schubert: Pianosonate nr. 21 in Bes D. 960; Impromptu in Ges D. 899/4; Bach/Busoni: Koraalvoorspel ‘Nun komm’ der Heiden Heiland’ BWV 659. Met het Weens filharmonisch orkest o.l.v. Charles Mackerras. Decca 478.2116 (2 cd’s, 2u 21’09”). 2008

Een waardig en waardevol coda van een schitterende pianoloopbaan die bescheiden zestig jaar geleden begon en uitmondde in een reeks van deels baanbrekende successen. Wat we hier te horen krijgen zijn  brokken afscheidtournee met een Weens gedeelte uit de Musikverein (18 december) en een recital voor de NDR in Hannover van 14 december 2008.

Het is een samenvatting van het aan de Weense Klassieken gewijde repertoire waartoe de pianist zich steeds meer beperkte. Eigenlijk al deze werken zijn vertrouwd van hem uit eerdere Philipsopnamen. Wie wil vergelijken of simpelweg wil controleren of ’s pianisten krachten en interpretatievermogen op hogere leeftijd slijtageverschijnselen vertoonde heeft dus legio mogelijkheden.

Het op het soms overdreven verstandelijke manier ontdekken van nieuwe ingangen en waarheden van overbekend materiaal leidt niet tot nieuwe inzichten. Maar ’s pianisten gaven zijn onaangetast en des te meer bewondering wekt het feit dat hij het zelf welletjes geweest vond, nog voordat het publiek mogelijke slijtageverschijnselen kon ontdekken. Muzikaal bezien is de toegevoegde waarde van de hier geboden nog maar eens herhaalde werken vrij gering. Positief is wel dat de pianist in aanwezigheid van publiek extra geïnspireerd lijkt.

Dit Decca album zal vooral van waarde zijn voor Brendel bewonderaars die niets van hem willen verzuimen. De waarde van de uitgave is in gevoelsmatig opzicht groter dan in de essentie van het gebodene. Eigenlijk zou het nuttiger zijn om eens wat van Brendels vroege Voxopnamen in gerestaureerde vorm uit te brengen. Uit de tijd dat zijn repertoire breder was en hij bijvoorbeeld ook nog Bachs Chromatische Fantasie en andere Fantasieën en fuga’s, Balakirev’s Islamey, de Dantesonate en de Hongaarse rapsodie nr. 11 van Liszt en het Pianoconcert van Schönberg vertolkte.