DVD Recensies

KORNGOLD: WUNDER DER HELIANE, DAS, ALBRECHT

Korngold, Wunder der Héliane, Das op. 20. Sara Jukabiak (s., Hélène), Brian Jagde (t., De vreemdeling), Josef Wagner (b., de heerser, haar echtgenoot), Okka von der Damerau (a., De boodschapster), Derek Welton (bs., de bewaker), Burkhard Ulrich (t., de blinde rechter) en Gideon Poppe (t., de jonge man) met koor en orkest van de Deutsche Oper, Berlijn o.l.v. Marc Albrecht. Naxos 82.110584/4 (2 dvd’s, 3u. 15’). 2018

Opera in 3 aktes op een libretto van Hans Müller-Einigen naar ‘Die Heilige van Hans Kaltneker uit 1927 werd door de componist zelf ‘zijn meesterwerk’ genoemd. In het centrum van deze pakkende driehoeksrelatie tussen liefde, haat en het wachten op verlossing staan een hoogst ongelukkige vrouw (Héliane), haar ijskoude, tirannieke en niet tot get geven van liefde in staat en bereid zijnde koninklijke echtgenoot ‘de heerser’ en een dionysische ‘vreemdeling’.

De muziek die Korngold daarbij schreef bezweert op haast pathetische en hoogst expressieve wijze duidelijk het sprookjesachtige en tijdeloze mysterie over de kracht van de liefde met heel kleurige romantische muziek. Geen wonder dat het werk in 1934 tot ‘entartete Musik’ werd verklaard.

De hoofdrollen zijn voortreffelijk bezet met internationaal nog niet zo bekende solisten, maar ook aan de kleinere rollen worden zware eisen gesteld. Dan blijkt Josef Wagner een verontruste, maar ook furieuze koning, Okka von der Damerau een duidelijke boodschapster van de koning, Burkhard Ulrich een faire blinde rechter en Derek Wetton een bewaker die niet van deze wereld is.

Regisseur Christof Loy houdt het werk toneelmatig vrij sober, maar weet toch de dramatische hoogtepunten goed naar voren te brengen en Marc Albrecht toont in zijn muzikale leiding de gewenste flair.

Geen wonder dat de Duitse pers unaniem vol lof was. Daar kunnen we ons makkelijk achteraf na deze opname een paar keer te hebben gezien en gehoord van harte bij aansluiten. 

Luister maar naar de Prelude waarmee het werk met exotische harmonieën begint en het laat u niet meer los.

Op cd is waarschijnlijk de uitvoering van John Mauceri nog steeds de beste (Decca 475.827-2), gevolgd door Fabrice Bollon (Naxos 8.660410/2).