Mini Vergelijkingen

DELIBES: LAKME

DELIBES: LAKMÉ
 

 



Dat buiten Frankrijk Léo Delibes haast uitsluitend bekend is als de componist van de ‘Klokjesaria’ uit zijn opera Lakmé en van de balletsuites Sylvia, La source en Coppélia (de complete werken zijn alleen gekend door balletfanaten), is een wat trieste omstandigheid. Een omstandigheid die ook in zoverre onterecht is omdat Delibes altijd zonder enigerlei valse aanspraak componeerde.



Lakmé is een bijzonder, haast kolossaal ironisch voorbeeld van Europese exotica uit het midden 19e eeuwse India. Een Engelse luitenant, Gerald, is smoorverliefd op Lakmé, de dochter van een Brahmaanse priester die hem tenslotte de messsteek toebrengt als hij zijn ware identiteit ontdekt. Lakmé verzorgt Geralds wond in haar boshut, maar hij kan niet kiezen tussen zijn liefde voor haar en zijn loyaliteit jegens zijn regiment. Lakmé neemt het besluit voor hem door een vergiftigd blad te eten.



Delibes’ luchtige muziek redt het gegeven. Het werk kent twee hoogtepunten: het ‘bloemenduet’ “Viens Malika; Dôme épais le jasmin/Sous le dôme épais” voor sopraan en mezzo uit de 1e akte en de ‘klokjesaria’ “Où va la jeune indoue” uit de 2e. Het werk kreeg indertijd een opmerkelijke opname van een ietwat gemaniëreerd en medeklinkers inslikkend de titelrol  vertolkende Joan Sutherland, Alain Vanzo en haar echtgenoot Richard Bonynge als dirigent (Decca 425.485-2). Aanbevelenswaardiger is de opname met de uitgesproken coloratuursopraan Natalie Dessay in de titelrol en verder met Delphine Haldan, Gregory Kunde, José van Dam en het ensemble van de Capitole opera in Toulouse o.l.v. Michel Plasson (EMI 556.569-2).