Albert, D’: Pianoconcerten nr. 1 in b op. 2 en 2 in E op. 12. Piers Lane met het Schots BBC symfonie orkest o.l.v. Alun Francis. Hyperion CDA 66747 (65’39”). 1994

Het eerste pianoconcert in mineur ït 1884 is het meest ambitieuze van het tweetal. Het is geschreven in een stijl halverwege Liszt en Rachmaninov en zit goed in elkaar want d’Albert was zelf een behoorlijke virtuoos. Interessant is de fugatische uitbarsting tegen het eind van het concert. Piers Lane speelt het hier met de vereiste virtuositeit en fijnzinnigheid en hij wordt heel goed ondersteund door het Schotse omroeporkest.

Het tweede pianoconcert uit 1893 is het bekendere werk waarvan meerderde opnamen (van Ponti, Stöckigt en Banowetz) bestaan. Het is een ééndelig werk waarvan de vier delen, ook weer à la Liszt, in elkaar overvloeien. Ook dit komt vaardig en virtuoos tot klinken en de opname klinkt evenwichtig.