CD Recensies

AUBER: MUETTE DE PORTICI, LA, FULTON, HERMUS

Auber: La muette de Portici. Alfredo Kraus (t., Masaniello) June Anderson (s., Elvire), John Aler (t., Alphonse), Jean-Philippe Lafont (b., Pietro), Alain Munier (t., Lorenzo) e.a. met het Jean Laforge koor en het Filharmonisch orkest Monte Carlo o.l.v. Thomas Fulton. EMI 749.284-2, 575.257-2 (2 cd’s, 2u. 29’07”). 

 

Auber: La muette de Portici. Diego de la Torre (t., Masaniello), Angelina Ruzzafante (s., Elvira), Oscar de la Torre (t., Alphonse), Wiard Witholt (bs, Pietro), Angus Wood (t., Lorenzo) e.a. met het Ensemble van de Opera Anholt o.l.v. Anthony Hermus. CPO 777.694-2 (2 cd’s, 2u. 15’19”). 2011

 

Wat Verdi’s opera Nabucco een tiental jaren later in Italië veroorzaakte – een opstand – deed Auber’s opera La muette de Portici in 1830: toen werd na een opvoering in Brussel de wat we tegenwoordig Belgische opstand noemen daarmee ingeleid.

De handeling gaf daartoe best aanleiding. Alphonse, de zoon van de Spaanse vicekoning van Napels, is verliefd op de doofstomme Fenella, de zus van de visser Masaniello die de leider is van een opstand in 1647. De vader van Alphonse dwingt Alphonse echter om te trouwen met de in zijn kringen aanvaardbare Elvira. Intussen zit Fenella gevangen en vraagt ze Elvira om hulp Dat lukt haar met de hulp van Alphonse. Met de arrestatie van Alphonse en Elvira vraagt Fenella de hulp van rebel Masaniello en zijn collega vissers zonder te weten om wie het gaat. Zijn mede opstandelingen beschuldigen Masaniello van verraad; hij zou worden vergiftigd door zijn rivaal Pietro, maar het gif blijkt heel traag te werken en hij krijgt nu de hulp van de boeren bij de opstand. Elvira tracht Fenella over te halen om samen te vluchten, maar wanneer Fenella ervaart dat haar broer door diens eigen mensen is vermoord, pleegt ze zelfmoord.

Van deze opera bestaan twee opnamen, de ene (EMI) ziet er op papier beter uit. In de praktijk hebben beide hun sterke en hun zwakke kanten.

Op EMI wilde Kraus beslist de belangrijke aria ‘Du pauvre seul ami fidèle’ zingen, maar hij doet dat nogal overdreven. Aan zijn zijde is June Anderson een allesbehalve geëngageerde Elvira. Verder kan de bezetting en de begeleiding er goed mee door.

Bij CPO horen we geen bijster sterke solisten. De beide De la Torre’s hebben heldere, lichte stemmen die heel bevredigend klinken en ze acteren goed in vocale zin. Ook de Elvira overtuigt, maar hier is de Pietro van Wiard Withold de zwakke schakel. Het aandeel van koor en orkest staat hier ook op iets lager niveau.

Een kwestie van plussen en minnen afwegen dus. Waarschijnlijk heeft CPO net iets de betere papieren.