Arensky: Pianotrio’s nr. 1 in d op. 32 en 2 in f op. 73. Wilkomirski trio. Dux 1320 (65’58”). 2016

Anton Stepanovich Arensky (1861-1906) werd opgeleid door Rimsky-Korsakov, maar in zijn belangrijke Pianotrio nr. 1 uit 1894 worden we toch vooral herinnerd aan het trio van Tchaikovsky. Beide hebben een elegische schoonheid’ in het werk van Arensky betreuren we de dood van zijn vriend, Karl Davidov, oud-directeur van het conservatorium in St. Petersburg en begenadigd cellist. 

Geen wonder dat dit instrument een prominente rol speelt in dit trio, vooral in het derde deel. Net zoals bij Tchaikovsky heeft het werk een bijna symfonische opzet, met zeer intensieve pianopassages. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het werk graag door pianovirtuozen wordt gespeeld. Het wek bevat en stroom aan prachtige melodieën en aanstekelijke ritmen.

In vergelijking is het Pianotrio nr. 2 uit 1905 het lelijke eendje in het kamermuziekrepertoire van Arensky. Toch is ook dit een fijn werk en zeker het laatste deel – Thema en variaties – is zeer de moeite waard.

Van beide werken bestonden mooie opnamen, te beginnen met die van het Beaux Arts trio (Philips 442.127-2) en vervolgd door het Borodin trio (Chandos CHAN 7048), de broers Renaud en Gautier Capuçon met Polina Lechenko (Warner 7243-562.970-2) en het lichtere Leonore trio (Hyperion CDA 68015).

En nu is daar het cd debuut van het in 2015 gevormde Wilkomirski trio dat bestaat uit Lukasz Trapzynski (p), Celina Kotz (v) en Maciej Kulakowski (vc). Het dankt zijn naam aan de bekende violiste Wanda Wilkomirska (1929) wier familie toestemming gaf om deze naam te voeren.

Na een licht haperend begin van het eerste trio zorgen deze musici voor twee heel mooie vrij breed uitgespeelde met enig rubato en portamenti verrijkte mooi romantische vertolkingen. Juist omdat de aanpak anders, mogelijk typerender is, verdient deze uitgave de aandacht.