Antheil: Archipelago; Symfonieën nr. 3 American en 6 After Delacrox; Hot-time dance; ‘A la valse’ uit Specter of the rose. BBC filharmonisch orkest o.l.v. John Storgårds. Chandos CHAN 10982 (66’52”). 2018

Zelf noemde de Amerikaanse George Antheil (1900 - 1959) zich de ‘bad boy of music met zijn exploratie van modernistische industriële en mechanische klanken in zijn orkestwerken. Hij leeft vooral voort dankzij de balletmuziek van het Ballet mécanique dat in 1925 diende muziek bij een film van Fernand Léger; in 1953 werd het werk herzien.

In de jaren twintig vorige eeuw verkeerde Antheil in Parijs graag met futuristen en surrealisten, doch bad boys worden rijper en wijzer, vaak ook minder interessant en na zijn terugkeer naar de V.S.ging hij vrij lichtgewicht filmmuziek voor Hollywood schrijven.

In 2016 begon John Storgårds voor Chandos aan een opname van alle orkestwerken van Antheil met de Symfonieën nr. 4 1942 en 5 ‘Joyous’ die samen verschenen met Over the plains in 2016 (Chandos CHAN 10941).

Nu zijn de Symfonie nr. 3 uit 1939 die in 1946 wat wijzigingen onderging en nr. 6, tevens de laatste uit 1948 aan de beurt. Voor het eerst verschijnt de Hot-time dance die ook uit 1948 is, op cd; de 3 Walsen uit de filmmuziek Specter of the rose (1946) kende ik alleen in een bewerking van Werner Gebauer door het Duo Odéon (Hannah Leland (v) en Aimée Fischer (p).

Het gaat om nogal lawaaierige muziek die duidelijk leunt op de balletten van Prokofiev en Shostakovitch en die zichzelf enigszins heeft overleefd, maar als relict uit de ontstaanstijd nog interessant is.

Meer dan zijn voorganger Hugh Wolff (CPO) weet Storgårds wat van deze muziek te maken en daarbij heeft hij veel profijt van de heel goede opnamekwaliteit.