Absil: Pianowerken. Impromptu’s op 10 nr. 1-3; Sonatine op. 27; Marines op. 36; Bagatelles op. 51 nr. 1-5; Grande suite op. 62; Hommage à Schumann op. 67; Esquisses sur le sept péché capitaux op. 83; Échecs op. 96; Deux Bulgares op. 102; Deuxième Grande suite op. 102; Sonatine op. 123. Daniel Blumenthal. Fuga Libera FUG 578 (2 cd’s, 1u. 45’51”). 2010

Keurig in chronologische ontstaansvolgorde nam Daniel Blumenthal een selectie van de tussen 1932 en 1966 geschreven pianowerken van de Belgische componist Jean Absil (1893 - 1974) op. Aan de hand hiervan is een interessante weg te vervolgen van een beginnend Debussy idioom tot vroeg twintigste eeuws modernisme dat twaalftonerij uitsluit. 

In de Impromptu’s is nog iets van Debussy’s gamelan te horen. De eerste Sonatine is meditatief van aard, in Marines worden een aantal treffende oceaanimpressies à la Ravel geschetst, in de Bagatelles treft een Marokkaanse ‘musette’, in de eerste Grande suite keren we enigszins terug naar de barok. De Hommage à Schumann geldt haast evenzeer Chopin. De Esquisses zijn gebaseerd op de zeven zonden met een wat woeste ‘La colère’.  Geestig zijn de Échecs en de Bulgaarse dansen zijn nauwelijks te onderscheiden van Bartóks Roemeense.

Al met al een heel afwisselend programma met direct aansprekende, niet uitgesproken modernistische muziek. Heel goed vertolkt door Blumenthal.