Alwyn: Concert voor fluit en acht blazers; Mozart: Sonate voor piano 4 h. in F KV. 497 (bew.). Atéa blaaskwintet. Coviello COV 91912 (53’27”). 2018 

De Engelse componist William Alwyn (1905 - 1985) schreef zijn ongewone Concert voor fluit en acht blazers in 1980 toen hij vijfenzeventig was en het componeren eigenlijk wilde opgeven, maar zwichtte voor de opdracht van de blazers uit het Engels kamerorkest hem uitnodigden om een werk voor hen te schrijven.

Zelf was hij ook fluitist en schreef hij bij voorkeur in een vrij romantische stijl (bv. bij The fallen idol uit 1948) die ook  zijn vele filmmuziek bepaalt. Zo’n tien jaar gelden maakten Philippa Davies en het Nash ensemble hier al een fine opname van, samen met Naïades, het Divertimento voor fluit, het Fluittrio, de Fluitsonate en de (Dutton CDLX 7176), eigenlijk een logischer combinatie.  

En Emily Beynon maakte in 2011 met het BBC National symphony orchestra of Wales een opname van een bewerking van dit werk (Chandos CHAN 10118) door John McCabe.

Ditmaal is het fluitsoliste Alena Walentin die zich met de leden Jordan Black (kl), Jennifer Melville (h), Ashley Myall (fag) en Paul Cott (hrn) van het Atéa blaaskwintet die zich inzet voor een zeer geslaagde uitvoering van het vierdelige wek dat en pittig scherzando en een lieflijk andante sostenuto bevat.

Voor een keer is het best aardig hierna de rijk ingekleurde Sonate met aardig uitgeplozen stemmen van Mozart te horen. Vergelijk dat maar eens met het origineel, bijvoorbeeld van Imogen Cooper en Anne Queffélec (Ottavo OTR C 12924-2).