Albinoni: Sinfonie e concerti a cinque op. 2 nr. 1-6. Ensemble 415 o.l.v. Chiara Banchini. Alpha 486 (54’11”). 2008  

De eerste opname van de zes Sinfonia’s/Sonates en concerten voor strijkers en b.c. op. 2 van Tomaso Albinoni (1671 - 1751) verscheen in 1998 van het ensemble Insieme strumentale di Roma o.l.v. Giorgio Sasso (Stradivarius STR 11009). Het koos terecht voor de minimale bezetting van 1 instrument per partij. Dit zestal vierdelige sonate da chiesa herinnert sterk aan Corelli en de finale van nr. 5 zelfs aan het laatste deel van Bachs Brandenburgs concert nr. 3.

Albinoni’s ensemblestukken tellen qua bezetting 2 violen, een alt- en een tenor viool, cello en b.c. 

De driedelige concerten bezitten een echt concertant karakter, waarbij de  beide violen de soli voor hun rekening nemen. De snelle delen hebben energieke, felle, enigszins Vivaldiaanse ritmen, maar zijn minder voorspelbaar dan bij hem. De langzame delen zijn lyrisch, maar missen gelukkig het pathos dat het beroemde, maar eigenlijk onterechte Adagio,   dat pas tweehonderd jaar later werd bedacht, vaak meekrijgt. 

De musici van Sasso kiezen ongeforceerde pittige tempi, maar spelen verfijnd en in de langzame delen zangerig en de opname is heel goed.

Zo nieuw als de opname van Chiara Bianchi lijkt, is deze niet, want dezelfde vertolking verscheen in 2009 al op Zig Zag territoires ZZT 9020-2. Ook Bianchi en de haren zorgen voor heel goede ‘authentieke’ interpretaties en hebben als bijkomend voordeel dat ze het muzikale discours wat sprekender en met een Harnoncourtse retoriek spelen.