Alwyn: Miss Julie. Jill Gomez (s., Miss Julie), Benjamin Luxon (b., Jean, bediende van de graaf), Della Jones (ms., Kristin, de kok), John Mitchinson (t., de jachtopziener) met het Philharmonia orkest o.l.v. Vilem Tausky. Lyrita  SRCD 2218 (2 cd’s, 1u. 57’56”). 1979

De Britse componist William Alwyn (1905 - 1985) schreef absolute muziek in een laatromantische, technisch virtuoze stijl en de nodige filmmuziek, maar tussen 1971 en 1976 ook de opera Miss Julie op een eigen libretto naar het naturalistische toneelstuk van August Strindberg. De handeling speelt zich af op het landgoed van een Zweedse graaf rond midzomer. Julie raakt verliefd op Jean, de bediende van de graaf, die eigenlijk verloofd is met de kokkin Christine. Dat leidt tot jaloezie en overspel en tenslotte ook tot de zelfmoord van Julie.

Als reactie op de uitbundige romantiek bood het naturalisme een uitgebeende, rauwe blik op de werkelijkheid. In Scandinavië bereikte het naturalistische theater een hoogtepunt bij Strindberg. Zijn Miss Julie is een hartverscheurend portret van de liefde tussen Julie en haar bediende Jean. Met zijn opera Miss Julie raakt Alwyn voortdurend open zenuwen in een diep dramatisch werk dat zelden wordt opgevoerd.

Gelukkig is er deze enige cd opname waaruit blijkt dat de componist houdt van het grote gebaar, maar geen Puccini is. De partituur getuigt wel van veel zelfvertrouwen en rijk aan klank. Deze gepassioneerde vertolking  onder leiding van Vilem Tausky helpt aanzienlijk om het werk draagkracht te geven.

Jill Gomez is een bekoorlijke Julie, Benjamin Luxon toont zich zowel een goede bediende als een innemende minnaar. Misschien is hij iets te grofbesnaard. De stem van Della Jones als Christine is misschien niet duidelijk van die van Gomez te onderscheiden, maar beschikt over een mooi warme stem; John Mitchinson is sterk in de bijrol van Ulrik.