Adès: Anthology. Powder her face; Mazurka’s nr. 1-3; Arcadiana op. 12; Pianokwintet; Chamber symphony op. 2; Living toys op. 9; America, A prophecy op. 10; The premises are alarmed op. 16; Vioolconcert op. 24 ‘Concentric paths’.  Thomas Adès (p), Endellion strijkkwartet, Ardittikwartet, Birmingham contemporary music group o.l.v.Thomas Adès, London sinfonietta o.l.v. Markus Stenz, Susan Bickley (s), Birmingham symfonie orkest o.l.v. Thomas Adès, Anthony Marwood (v). EMI 088,560-2 (2 cd’s, 2u., 17’37”). 1995-2011

Anno 2011 gaf deze dubbel cd met werken die deels ook in andere combinatie zijn verschenen een aardig beeld van de veelzijdigheid van Thomas Adès die zelf een belangrijk aandeel had in de totstandkoming. Werken die in hun totaliteit wel het etiket ‘charmant, maar ook verontrustend’ meekregen. Charmant omdat hij binnen de gevestigde muziektraditie blijft, verontrustend omdat hij er wat eigenzinnig op een nieuw soort neoklassieke manier mee omspringt.

In de concertparafrase uit de opera Powder her face leunt hij sterk aan tegen de bravura van bijvoorbeeld Liszt die hij nog virtuozer opklopt en van een haast groteske glans voorziet. De drie Mazurka’s zijn een eerbetoon aan Chopin maar het de oorspronkelijke mazurkavorm hebben ze weinig van doen.

Een werk als de cantate America, a prophecy blijft ook na drie keer beluisteren vrij duister als beschrijving van de ondergang van de Mayacultuur (met een mogelijke verwijzing naar 9-11).  

Gelukkiger kunnen we zijn met onmiddellijk toegankelijke werken als het Vioolconcert, de Kamersymfonie en Living toys. In de meeste uitvoeringen heeft Adès zelf de hand, dus valt aan te nemen dat ze aan zijn bedoelingen voldoen.