Alfano: Cyrano de Bergerac. Roman Sadnik (t., Cyrano), Manuela Uhl (s., Roxane), Paul McNamara (t., Christian), Wolfgang Newerla (b., De Guiche). Mathias Kelin (bs., Ragueneau) met het Ensemble van de Opera Kiel o.l.v. Manuel Frank. CPO 999.009 (2 cd’s, 2u,. 01’22”). 2002

Alfano: Cyrano de Bergerac. Plàcido Domingo (t. Cyrano), Sondra Radvanovsky (s., Roxane), Arturo Chacón Cruz (t., Christian), Rodney Gilfry (b., De Guiche), Corrado Caruso (bs., Ragueneau) met het Ensemble van het Stedelijk theater Valencia o.l.v. Patrick Fournillier. Naxos 2.110270 (dvd, 2u. 21’). 2007 

Het nageslacht kent de in Napels geboren Franco Alfano (1876 - 1954) alleen als degene die Puccini’s opera Turandot in 1926 voltooide. De ongeveer tien opera’s die hij zelf componeerde zijn vrijwel vergeten. Alleen Risurrezione naar de novelle van Tolstoi uit 1904 was nog wel eens te horen. Ook daarvan zijn twee opnamen voorhanden. De ene van Elio Boncompagni (Gala GL 100.716), de andere van Friedemann Layer (Accord 472.8180-2). 

Net als bij Berlioz is ook deze Cyrano de Bergerac gebaseerd op de komedie van Edmond Rostand over de zeventiende eeuwse dichter/soldaat Cyrano met zijn al te grote neus. Het werk werd in 1936 voor het eerst opgevoerd.

Voor wie geen dvd speler heeft, is de CPO opname een uitkomst, maar wie die wel bezit of het plaatje via de tv kan afspelen is beter af met de in het Frans gezongen Naxos opname.

Vanaf het moment dat Domingo ten tonele verschijnt, voorafgegaan door een gigantische protetische slurf, beheerst hij het gebeuren met zijn gebruikelijke magnetische aanwezigheid; hij duelleert zich vrij baan in de eerste akte door de zeventiende eeuwse Parijse aristocratie en schrijft intussen poëtische ballades, betuigt zijn liefde voor zijn nichtje Roxane, triomfeert over de Gasconse kadetten in de tweede akte.

Sondra Radvanovsky is een intense Roxane die hoopt dat haar romantische dromen worden waargemaakt als ze Cyrano vraagt om haar nieuwe beau Christian te beschermen (de aarzelende ‘ah’s’ van Domingo zijn een bijzonder moment).

De balkonscène is een hoogtepunt met de incompetente manier waarmee Christian met teksten van Cyrano Roxane het hof maakt. Ook het duet van Domingo en Ra dvanovsky behoort tot de mooiste momenten. 

Maar pas in beide laatste aktes toont Alfano waartoe hij in staat is. In het strijdtafereel van de derde akte zorgt hij voor een pakkende climax door de wanhopige brievenschrijverij van Cyrano tegenover de dreigende aanval van de Spanjaarden op de Gasconse soldaten te plaatsen.

Visueel gezien is de productie ook een succes.

De muziek is vol echo’s van Puccini, Debussy (Pelléas) en Ravel, vol mooie harmonieën en met veel finesse georkestreerd. En tenslotte is er de waardige sterfscène van Cyrano waarin hij tenslotte zijn kwetsbaarheid toont door Roxane te vertellen dat hij het was die de liefdesbrieven schreef.

Wat de cd opname betreft, beheerst Roman Sadnik met een haast baritonale tenor tegenover de hoge tenor van Paul Macnamara de titelrol heel behoorlijk. Ondanks een wat kelige stem is Manuela Uhl een ontroerende, kernachtige Roxane.