Andriessen, H.: Miroir de peine; Magna res est amor; Fiat Domine; Kuhnauvariaties; Couperinvariaties; Chromatische variaties. Roberta Alexander (s) met het Radio Kamerorkest o.l.v. David Porcelijn, c.q. Paul Verhey (fl), Ernestine Stoop (hrp), c.q. Tom Reinders (fl), Herman Vincken (h), Maurits Bosman (v), Dmitri Ferschtmann (vc). Nederland Muziek NM 92023-71 (63’16”). 1991

Vraag een huidige muziekliefhebber en -kenner naar Andriessen en de kans is groot dat hij antwoordt: Ja, Louis Andriessen, de minimalist den ‘De tijd’ en ‘De staat’. Maar kijk daarna een naar de programma’s van het Concertgebouworkest uit de periode 1933 tot 1980. Daarin vinden we 136 concerten waar werken van diens vader Henrik Andriessen (1892 - 1981) werden uitgevoerd, o.a. de aria Magna res est amor uit 1919 op tekst van Thomas a Kempis. Die werd in april 1940 bij Mengelberg gezongen door Jo Vincent en verscheen op een 78t. plaat (Telefunken SK 3084/5) die later werd heruitgebracht als Teldec 243.723-2, 8.44157) en Audiophile Classics APL 101.541.

Maar hier gaat het om oorspronkelijke radio-opnamen uit 1991 waarin niet alleen vocale (met Miroir de peine als bekendste), maar ook orkestrale en instrumentale werken aan bod komen. Samen geven ze een mooi beeld van de componist.

Misschien wat oneerbiedig viel me op dat Magna res est amor enigszins klinkt als een aria van Verdi. Die was in 1919 ook pas twintig jaar eerder gestorven en zijn laatste opera (Falstaff) was pas twintig jaar oud.