Andriessen, H.: Miroir de peine; Berlioz: Symphonie fantastique. Christianne Stotijn (ms) met de Philharmonie Zuidnederland o.l.v. Dmitri Lies. Fuga Libera FUG 764 (68’26”). 2017, 2019

 

De vijfdelige liederencyclus Miroir de peine op tekst van Henri Ghéon werd in 1923 geschreven voor vrouwenstem en orgel en tien jaar later georkestreerd. In deze sonnetten over de moederliefde en de gevoelens na de dood van haar kind wordt gekozen voor het perspectief van Maria, de moeder van Jezus. In het tweede lid klinkt grote wanhoop van de moeder die alles had willen doen om haar zoon te beschermen tegen het lijden en die liefst zijn pin had willen overnemen.

Elly Ameling en Albert de Klerk maakten er een mooie opname van (Globe GLO 6018) en Roberta Alexander zong het werk met begeleiding van het Radio kamerorkest o.l.v. van David Porcelijn (Nederland Muziek NM 92023-71).

Maar het is goed dat het werk niet in vergetelheid raakt en in oktober 2017 werd uitgevoerd in het Muziekgebouw in Eindhoven. Het is ontroerend om daarin de warme mezzostem van Christianne Stotijn te horen. Ze zorgt voor een voorbeeldige, inlevende interpretatie, fraai begeleid door Dmitry Lies. 

Waaruit de rest van het programma toen bestond, weet ik niet. Maar de koppeling met de in april 2019 in het Theater aan het Vrijthof in Maastricht opgenomen Symphonie fantastique van Berlioz is nogal een wonderlijke. Die wordt ook mooi uitgevoerd, maar daar zijn pakkender opnamen van met bijvoorbeeld Colin Davis (LSO Live 007), Charles Dutoit (Decca 414.203-2) en Danielle Gatti (RCO Live 16006). 

Hier gaat het vooral om de prachtige Andriessen!