Alkan: Grande sonate ‘Les quatre âges’ op. 33; Souvenirs op. 15 nr. 1-3 ‘Morceaux dans le genre pathétique’. Mark Viner. Piano classics PCL 10209 (67’29”). 2019

 

Lang zijn de meeste pianisten met een boog om de pianowerken van Charles-Valentin Alkan (1813 - 1888) heengelopen omdat ze tot de moeilijkste soort behoren. Maar al een aantal jaren is zijn muziek niet meer alleen het domein van virtuoze specialisten als Marc-André Hamelin. Intussen meldden zich ook Vincenzo Maltempo met Le festin d’Esope e.a. (Piano Classics PCL 0056), Giovanni Bellucci en de jonge Engelsman Mark Viner. 

Viner komt eerst met de Sonate ‘Les quatre âges’ uit 1848 die bestaat uit de delen ’20 ans’, ’30 ans quasi Faust’, ’40 ans Un heureux ménage’ en ’50 ans Prométhée enchainé’ en hij vervolgt met de drie Morceaux uit 1837 die zijn getiteld ‘Aime-moi’, ‘Le vent’ en ‘Morte’.

Nodeloze show vermijdend doet Viner precies wat van hem wordt verwacht. Behalve een zorgvuldige presentatie van het complexe notenbeeld weet hij goed een romantische sfeer te scheppen overeenkomstig de ondertitels. Zo komt de altijd nog wat geheimzinnige en raadselachtige componist heel goed en verbeeldingsvol tot zijn recht.

De Souvenirs zijn de eerste werken van Alkan waarin hij zich waagde aan grotere structuren, waarbij in nr 3 is getracht om in bijna 13 minuten de ideeën van de eerste twee te recapituleren.