Arensky: Pianokwintet in D op. 51; Strijkkwartet nr. 2 in a op. 35; Pianotrio nr. 1 in d op. 32. Spectrum Concerts. Berlijn. Naxos 8.573317 (80’00”). 2014

 

Anton Arensky (1861 - 1906) is wel beschouwd als een lichtgewicht Tchaikovsky. Hoe onterecht dat is, wordt met deze cd van Boris Brovstyn en Alexander Sitkovetsky (v), Maxim Rysanov (va), Boris Andrianov, Jens Peter Maintz (vc) enn Eldar Nebolsin (piano) die samen het ensemble Spectrum Concerts vormen aangetoond. Het bekendst werd hij met zijn Pianotrio nr. 1 uit 1894. Het Strijkkwartet nr. 2 is uit datzelfde jaar en het Pianokwintet volgde in 1900.

Dit Pianokwintet is een heel levendig werk min de geest van Mendelssohn en het wordt ook in die geest veerkrachtig gespeeld. Het scherzo bevalt het best.

In het Strijkkwartet nr. 2 worden nogal opvallend twee celli in plaats van twee violen gebruikt. Dat geeft het werk een donker karakter. Het is opgedragen aan de een jaar eerder gestorven Tchaikovsky. Geen wonder dat het daardoor een uitgesproken melancholiek en somber karakter heeft, met name in het begin moderato.

Het bekende Pianotrio is geschreven ter herinnering aan Karl Davidoff, de vroegere directeur van het conservatorium in S. Petersburg. Die was een befaamd cellist en daar hield Arensky hoorbaar rekening mee door een belangrijke rol aan dat instrument te geven. De mooiste momenten komen voor in het lyrische Allegro moderato aan het begin en de sprankelende wals die het scherzo is.

De vijf leden van Spectrum Concerts vormen een goed ensemble dat zorgt voor ongeforceerd goede en geëngageerde vertolkingen die de muziek recht doen. Hooguit de opname die het Wanderer trio maakte van het Pianotrio (Harmonia Mundi HMC 90.2161) is nog net wat aansprekender. Verder is dit een van de fijnste uitgaven met Russische kamermuziek uit de afgelopen jaren.